Makbet Wiliama Szekspira to swoiste studium zbrodni. Główny bohater oraz jego małżonka przebywają długą drogę, od uwiedzionych rządzą władzy, po oszalałych od wyrzutów sumienia i socjopatii. Jest to również droga kolejnych, coraz bardziej wymyślnych mordów. Zło wydaje się zataczać kręgi, a zbrodnia wołać o kolejne ofiary. Makbet teoretycznie dochodzi do władzy jedynie trzema trupami, nie wystarczało to jednak dla jej zabezpieczenia. Należy więc prześledzić krwawą ścieżkę uzurpacji aż do momentu pełnej kontroli nad Szkocją, aby zrozumieć drogę, jaką przebył główny bohater.
Droga Makbeta do władzy zaczyna się w sposób nieco mylący. Nie ma bowiem początku na wrzosowiskach Szkocji, a pośród słów nakreślonego do Lady Makbet listu. Wyjawiając słowa pozdrowienia trzech czarownic, główny bohater podsyca mroczną żądzę prestiżu własnej małżonki. Jak przystało na prawdziwy pierwowzór femme fatale, ta od razu tworzy w głowie zarysy potwornego planu. Przedstawi go potem Makbetowi, usiłując wpłynąć na męża w celu jego wykonania. Nie będzie to wcale takie trudne, sam tan Glamis i Kawdoru również podświadomie pragnie takiego rozwiązania. Ma jednak jeszcze jakieś zasady, resztki sumienia.
Ostatecznie jednak żądza władzy i słowa żony są silniejsze. Wprowadza więc w życie plan Lady Makbet. Odbiera spitym przez połowicę szambelanom (tutaj osobisty strażnik) sztylety i zabija nimi śpiącego króla Dunkana. Nie potrafi jednak wrócić do pokoju, by pomazać upitych krwią zmarłego. Robi to więc Lady Makbet. Bohater wraz z dworzanami "odkrywa" potem zwłoki i zabija strażników w przypływie "szału" nim ci zdołają cokolwiek powiedzieć. Synowie zabitego monarchy wiedzą, że zabójca jest pośród tanów. Wolą więc uciec, nim podzielą losy ojca. To jednak sprowadza na nich podejrzenie, które łapczywie podchwytuje dwór. Makbet, jako krewny Duncana, ma pełne prawo do tronu. Tanowie wolą więc wybrać go na monarchę, tym bardziej iż jest jednym z nich.
Problem polega na tym, że główny bohater doskonale zdaje sobie sprawę ze swojego niepewnego położenia. Objął władzę w wyniku zabójstwa, zaś żyje jeszcze osoba posiadające dowody na tzw. motyw kierujący ku Makbetowi. Jest to Banko, najbliższy przyjaciel nowego władcy. Musi on zginąć, tym bardziej iż przepowiednia mianowała go ojcem przyszłych królów. Posiada więc nadnaturalny "motyw" żeby zagrażać Makbetowi. Ten nakłania kilku zabójców do skrytobójczego ataku na przyjaciela i jego syna. Wmawia im też odpowiedzialność Banka za jakieś niepowodzenia życiowe łotrów. Podczas uczty na zamku, ostatni wiedzący o motywie zbrodni Makbeta zostaje zaatakowany na gościńcu. Ginie, chociaż jego synowi udaje się zbiec. Zabójstwo to stanowi kulminację drogi Makbeta do władzy.
Nie wszyscy jednak sprzyjają władcy. Makduf wydaje się nadal wierny staremu rodowi Dunkana. Wyjeżdża więc do Anglii, na spotkanie Malkolma. To stanowi początek rebelii przeciwko Makbetowi, zbieranie się opozycji. Coraz bardziej paranoiczny uzurpator rozpoczyna więc kampanię terroru, mającą na celu całkowite podporządkowanie ludu Szkocji. Ofiarą tej czystki pada rodzina Makdufa, brutalnie zamordowana na zamku Fife. Od tego czasu Makbet włada Szkocją niepodzielnie, zarazem jednak niezwykle krwawo. Taki sposób rządzenia sprowadza na niego zarazem klęskę. Zło wraca do niego, tyrania zawsze bowiem upada pod ciężarem własnych zbrodni.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.