Napisz przemówienie, w którym przekonasz słuchaczy, że wobec ludzi potrzebujących pomocy powinniśmy kierować się współczuciem i życzliwością. Odwołaj się do II części Dziadów Adama Mickiewicza oraz innego utworu literackiego

Autorką opracowania jest: Marta Grandke.

Dziękuję wszystkim tu zgromadzonym za przybycie. Dziś chciałabym opowiedzieć wam o tym, jak powinniśmy wszyscy traktować ludzi potrzebujących pomocy. Mam nadzieję, że ostatecznie zgodzicie się ze mną, że powinniśmy zachowywać się wobec nich w sposób życzliwy i pełen współczucia. Każda z takich osób zasługuje na wsparcie z naszej strony oraz na zrozumienie swojej sytuacji. Aby was o tym przekonać, posłużę się przykładami znanymi z literatury sytuacjami, które takich osób dotyczyły i mogą służyć jako przykład w tej kwestii.

Pierwszym przykładem zaczerpniętym z literatury, który odnosi się do życzliwego traktowania osób potrzebujących, jest duch Złego Pana z drugiej części „Dziadów” Adama Mickiewicza. Za życia był on dziedzicem okolicznej wsi, od niego zależał więc los jego ubogich poddanych. Nie okazał on im jednak ani życzliwości, ani zrozumienia. Przez niego skatowano chłopak, który zerwał w jego sadzie kilka jabłek. Skazał także na śmierć matkę z niemowlęciem, których wypędzono z jego dworu na mróz, gdy kobieta przyszła prosić go o pomoc.

Zły Pan traktował ludzi potrzebujących z wyjątkowym okrucieństwem, nie okazując im nawet cienia zrozumienia. Za jego zachowanie spotkała go straszliwa kara. Gdy zmarł, nie trafił do nieba, a jego dusza nie została zbawiona. Skazano go za jego czyny na wieczną tułaczkę, odczuwa też nieustanny głód i pragnienie, których nie może zaspokoić. Uniemożliwiają mu to chmary ptaków, które zawsze go otaczają. Ptaki te symbolizują ludzi, którym Zły Pan nie pomógł lub którym przysporzył cierpienia. Nawiedzają oni go więc nawet po śmierci, nie pozwalają mu zaznać spokoju.

To, jak dziedzic wsi potraktował ludzi potrzebujących, zostało więc osądzone przez siłę wyższą i zwróciło się przeciwko niemu. Gdyby potraktował innych z życzliwością, współczuciem i zrozumieniem, nie cierpiałby po śmierci, tylko zaznał odpoczynku w niebie.

Innym literackim przykładem, który może zachęcić do życzliwego i współczującego traktowania ludzi potrzebujących, jest Stanisław Wokulski z powieści „Lalka” Bolesława Prusa. Wokulski sam niegdyś był człowiekiem ubogim i potrzebującym, udało mu się jednak awansować do wyższej klasy i zostać człowiekiem majętnym. Nie sprawiło to jednak, że zapomniał o tym, jak to jest żyć w gorszych warunkach i martwić się o przyszłość.

Wokulski kierował się więc zrozumieniem i współczuciem. Wspierał osoby potrzebujące, takie jak na przykład Węgiełek, którego warsztat spalił się i w wyniku tego chłopak nie mógł pracować i zarabiać tyle, ile mógłby przy pomocy swoich narzędzi. Wokulski wczuł się więc w sytuację Węgiełka, zrozumiał ją i postanowił dać mu szansę. W ten sposób pomógł Węgiełkowi w polepszeniu jego sytuacji życiowej, a równocześnie zyskał dobrego i wiernego pracownika. Wokulski potrafił więc być człowiekiem wyrozumiałym i pomocnym wobec ludzi potrzebujących, a oni w zamian odwdzięczali mu się tak, jak tylko byli w stanie.

Mam nadzieję, że przedstawione przeze mnie literackie przykłady sprawią, że zgodzicie się ze mną, że wobec ludzi potrzebujących należy kierować się współczuciem i życzliwością. Traktowanie ich w sposób okrutny może bowiem zwrócić się przeciwko nam, jak miało to miejsce w przypadku dziedzica z „Dziadów”. Jeżeli jednak okażemy wsparcie i zrozumienie, nie tylko pomożemy komuś zmienić jego los, ale także z pewnością ta osoba odwdzięczy się nam w miarę możliwości.


Przeczytaj także: Widmo złego Pana - charakterystyka i przewinienia

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.