Policja Myśli jest organizacją istniejącą w uniwersum powieści Rok 1984 Georgea Orwella, pełniącą funkcję tajnej policji państwa Oceania. Podlega ona Ministerstwu Miłości. Głównym zadaniem Policji Myśli było ściganie myślozbrodni poprzez szeroko zakrojoną inwigilację społeczeństwa. Schwytani na tym przewinieniu byli zabierani do podziemi Ministerstwa Miłości, często trafiając do owianego złą sławą Pokoju 101. Pamięć oraz wszelkie dowody ich istnienia podlegały zaś ewaporacji. Policja Myśli wzorowana była na realnie istniejących w państwach totalitarnych organizacjach, takich jak NKWD i Gestapo.
George Orwell podaje niewiele pewnych informacji o tajnej policji Oceanii. Wiadomo, że wszyscy mieszkańcy panicznie obawiali się wpadnięcia w jej ręce. Oficjalnie istniała ze względu na głęboko zakonspirowany spisek zwolenników Goldsteina. Głównym zadaniem Policji Myśli było w istocie ściganie myślozbrodni - nieprawowiernego ustosunkowania do Partii i Wielkiego Brata, które jednak samo w sobie nie było dobrze zdefiniowanym przestępstwem.
Metodą stosowaną przez organizację była szeroko pojęta inwigilacja. Odbywała się ona wszędzie, za pomocą teleekranów - systemu urządzeń łączących w budowie kamerę oraz telewizor. Sprzęt taki był w każdym domu, nie można go było też wyłączyć, a odpowiednie ustawienie gwarantowało znajdowanie się w ciągłej widoczności. Tam, gdzie umieszczenie urządzenia było niemożliwe, na przykład pośród lasów, rozlokowywano ukryte mikrofony.
Mieszkańcy Oceanii nie wiedzieli, czy Policja Myśli szpieguje ich przez cały czas, czy jedynie wybiórczo i konkretne osoby. Powodowało to narastanie ciągłej niepewności. Istniała również sieć agentów, których podejrzewano o przynależność do organizacji i organizacje donosicieli. Ofiarą agenta, ukrywającego się pod postacią przyjemnego antykwariusza Charinngtona padli Winston i Julia. Donosicielami byli m.in. członkowie młodzieżówki Kapusi (wzorowanej na radzieckich pionierach). Sąsiad głównego bohatera został zadenuncjowany przez własną córkę, a następnie ewaporowany.
Ewaporacja stanowiła sposób postępowania Policji Myśli względem oskarżonego. Karano go bez żadnego sądu, przychodząc w nocy i usuwając z życia publicznego. Wszelkie ślady jego istnienia znikały z rejestrów, nie wolno też było mówić o ewaporowanym. Osoba taka bowiem nigdy nie istniała. Główny bohater po schwytaniu przez Policję Myśli został jednak zabrany do jej siedziby w lochach Ministerstwa miłości, gdzie zamiast ewaporacji przeszedł reedukację i wpojenie dwójmyślenia. Aby tego, dokonać skonfrontowano go z jego najgorszym strachem w Pokoju 101.
Aktualizacja: 2022-08-11 20:24:02.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.