Przedstawiona w powieści Rok 1984 Oceania jest bez wątpienia państwem totalitarnym. Jako takie posiada wiec środki kontroli własnych obywateli, zarówno te mniej, jak i bardziej oczywiste. George Orwell w swojej dystopii doprowadził je wręcz do hiperbolizacji, pokazując, jak system może wpływać na ludzi, bez uciekania się do siły rozumianej jako prymitywna przemoc.
System Oceanii starał się przede wszystkim wyeliminować możliwość nieprawowiernego zachowania i myślenia u swoich obywateli. Kontrola polegała więc na kompletnym przeprogramowaniu ludzi tak, by zdolni byli działać jedynie w granicach systemu angsocu. Wszelkie odstępstwa od postrzegania rzeczywistości niezgodnego z wolą Partii nazywano myślozbrodnią. Aby ją wyeliminować, stosowano wymuszanie dwójmyślenia oraz nowomowę.
Pierwsze pojęcie oznacza przyjmowania za prawdziwe dwóch wykluczających się wzajemnie pojęć. Człowiek tak myślący może przyjmować pogląd, że zmiana prawdy nie jest kłamstwem, przez co nie może obiektywnie określić kształtu rzeczywistości. Partia wzmacniała ten pogląd poprzez ciągłe przepisywanie historii zgodnie ze swoimi wytycznymi, kompletną kontrolę i cenzurę wszelkiej informacji. Człowiek nie mógł przez to poddać krytyce systemu.
Nowomowa zaś była sztucznym językiem, którego celem pozostawało kompletne uniemożliwienie krytyki systemu. Jako że sposób wysławiania się ma również wpływ na postrzeganie rzeczywistości, nowomowa ograniczała zdolności intelektualne użytkownika jedynie do tych prawowiernych i nie pozwalała na konstrukcje myślowe niezgodne z linią Partii. Ostatecznie, po wielu kolejnych przeróbkach, nowmomowa miała przekształcić się w kwakmowę, będącą bardziej bezwiednym sposobem porozumiewania się zwierząt niż językiem.
Oceania cierpiała również na ciągłe niedobory. Główny bohater dowiedział się, że było to działanie celowe Partii. Utrzymywanie biedy u większości społeczeństwa miało na celu trzymanie ich w ryzach, kierowanie myślenia na inne tory i ujednolicenie stanu posiadania.
Rzecz jasna Partia posiadała również bardziej bezpośrednie sposoby kontrolowania swoich obywateli. Wszechobecna była inwigilacja oraz donosicielstwo. Każde mieszkanie posiadała teleekran - urządzenie zdolne do nadawania oraz odbioru obrazów. Przy ich pomocy sączono nieustannie propagandę, wzywano do pracy, ale również podglądano mieszkańców Oceanii. Ludzie żyli w ciągłej niepewności, nie wiedzieli bowiem kiedy mogą być obserwowani z drugiej strony ekranu. Teleekranów nie można było wyłączyć, a ich położenie zawsze uniemożliwiało skrycie się przed inwigilacją. Partia korzystała też z sieci donosicieli, do której należały nawet dzieci. Istniały wręcz organizacje młodzieżowe, takiej jak Kapusie, które propagowały donoszenie na własnych rodziców.
Ostatecznym ramieniem siłowym przeciw opornym pozostawała zaś tajna organizacja - Policja Myśli. Zajmowali się oni śledzeniem myślozbrodni i ewaporowaniem nieprawowiernych. Ludzie uznani za niebezpiecznych dla systemu znikali w czeluściach katowni Ministerstwa Miłości, a wszelkie oznaki ich wcześniejszej egzystencji były wymazywane. Panował więc wszechobecny terror.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.