Książka Jana Brzechwy Akademia pana Kleksa przede wszystkim opowiada o nauce w niezwykłej szkole, prowadzonej przez tytułowego pana Kleksa. Chociaż dominują tam historie o baśniach i niezwykłych przygodach, książka niesie za sobą również pouczenie moralne dla młodego czytelnika. Dotyczy to przede wszystkim fragmentu o wizycie Adasia w psim raju.
Uczniowie akademii marzyli, aby być w stanie latać, tak jak robił to ich nauczyciel pan Kleks. Ta sztuka udała się jednak tylko Adasiowi, który w ten sposób trafił do psiego raju. Spotkanie ze zmarłymi psami było nie tylko wzruszające i podnoszące na duchu, ale też pouczające.
Reks, ukochany mops Adasia, zabrał go między innymi na ulicę Dręczycieli. Na kamiennych postumentach stali tam chłopcy, w różnym wieku, o różnym wyglądzie. Nie było tam podziału na młodszych i starszych, biednych i bogatych. Łączył ich powód, dlaczego się tam znaleźli: dręczyli swoje psy. Stali i mówili o swoich winach, które rzeczywiście były wstrząsające. Niektórzy wybijali psom oczy, inni szarpali za ogon, kolejni wpychali do dołu z wapnem. Reks wyjaśnił, że chłopcy trafiają tutaj we śnie, a gdy się budzą, myślą, że psi raj był tylko snem. Mimo wszystko było to jednak skuteczne, ponieważ nigdy więcej nie dręczyli już swoich zwierząt. Ta sytuacja poruszyła również Adasia, który kiedyś pomalował Reksa czerwoną farbą.
Bajka o wizycie w psim raju poucza młodego czytelnika, aby nigdy nie znęcał się nad zwierzętami, ponieważ one również mają uczucia. Pies, chociaż nie może mówić, również odczuwa ból, strach, cierpienie, tęsknotę. Człowiek nigdy nie powinien wykorzystywać swojej przewagi, aby krzywdzić zwierzęta. Wręcz przeciwnie, każde zwierzę domowe zasługuje na troskliwą opiekę.
Autor książki jasno staje po stronie zwierząt, przedstawiając ich sielankowe życie w psim raju. Dopiero tam niektóre psy dostają takie traktowanie, na jakie zasługują. W swoim towarzystwie żyją w harmonii, bez konfliktów i przemocy. Płynie z tego jasny wniosek: to człowiek jest źródłem ich cierpienia, a kiedy żyją na własnych zasadach, są spokojne i szczęśliwe. Bajka motywuje, aby tworzyć naszym zwierzakom warunki zbliżone przynajmniej do tych w psim raju. Nie ma żadnego usprawiedliwienia dla przemocy, dręczenia i zaniedbania.
Chociaż Adaś Niezgódka trafił do psiego raju przypadkiem, była to bardzo pouczająca wizyta. Zrozumiał, czego tak naprawdę potrzebują psy oraz dostrzegł, jak wielkiego cierpienia może im przysporzyć człowiek.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.