Jak sugeruje tytuł, głównym bohaterem eposu jest Roland, stanowiący wzorzec idealnego rycerza. Posiadał godne rycerza pochodzenie, wywodził się z hrabiowskiego rodu. Odznaczał się wszystkimi najważniejszymi dla wojownika cechami, był odważny, oddany władcy i honorowy. Troszczył się o dobro ojczystego kraju, za który był gotowy oddać życie. Roland stanowił również wzór chrześcijanina, podczas wypraw towarzyszyła mu myśl o konieczności nawracania pogan.
W obliczu śmierci, Roland pamiętał o najważniejszych wartościach: ojczyźnie, władcy i wierze. Rycerz był również silny fizycznie, doskonale władał mieczem. Nie obserwował biernie walki swoich rycerzy, ale jako pierwszy ruszał na wroga. Roland nie był jednak pozbawiony wad. Duma i obawa o utratę honoru sprawiły, że nie wezwał pomocy na czas. W krytycznej sytuacji zabrakło mu rozwagi i pokory, nie chciał słuchać rad swoich towarzyszy. Postawił swój honor wyżej, niż życie rycerzy, którymi dowodził.
Ważną rolę w utworze odgrywa również cesarz Karol Wielki. Jest on średniowiecznym ideałem władcy. Cieszył się szacunkiem poddanych, których traktował z godnością. Miał na uwadze dobro swoich rycerzy, nie chciał narażać ich na niebezpieczeństwo, o ile nie było to konieczne. Mimo siły i zdecydowania, cechujących idealnego władcę, Karol Wielki był również wrażliwy, nie mógł pogodzić się ze śmiercią swoich poddanych. Władca nie podejmował decyzji samodzielnie, brał pod uwagę zdanie wasali. Kierował się sprawiedliwością, słusznie ukarał zdrajcę ojczyzny, Ganelona. W utworze Karol Wielki nabiera cech mitycznego bohatera. Władca miał prorocze sny, odwiedził go archanioł Gabriel. Dowodzi to, że władza cesarza pochodziła od Boga, król był ziemskim namiestnikiem stwórcy.
W utworze pojawia się też Oliwier, wierny towarzysz Rolanda. Również był doskonałym rycerzem, nie brakowało mu odwagi do walki. Oliwiera cechowała rozwaga, której brakowało Rolandowi. Nie pozwalał, aby duma zabrała mu zdolność trzeźwego myślenia, radził Rolandowi wezwanie pomocy, gdy tylko zobaczył wojska saraceńskie. Oliwier nie został wysłuchany, co wypominał swojemu towarzyszowi. Nie obawiał się wyrażać własnego zdania, nawet gdy nie spotykał się z aprobatą. Drugim towarzyszem Rolanda był arcybiskup Turpin, pełniący rolę duchownego oraz rycerza. Łączył te dwie funkcje, najpierw udzielając wojsku błogosławieństwa, a następnie stając wśród nich do walki. Nie był wrażliwym intelektualistą, który spędza cały dzień na modlitwach i czytaniu ksiąg. Walczył do ostatniej chwili, nawet gdy sam został śmiertelnie ranny.
„Pieśń o Rolandzie” posiada również bohaterów negatywnych, którymi są Saraceni. Byli to muzułmanie, mający swoją siedzibę w Saragossie. Rolę ich władcy pełnił król Marsyl. Był to okrutny człowiek, pozbawiony honoru. Nie wypowiedział Karolowi Wielkiemu wojny, ale postanowił pokonać go podstępem. Chętnie wszedł w układ z Ganelonem, wykorzystywał każdą okazję, aby osłabić armię potężnego przeciwnika. Król Marsyl był gotowy zabijać nawet posłów, jeśli przynosili niepomyślne wieści. W obliczu klęski, przeklinał swojego boga, co świadczy o słabości wiary. Jego jedyną zaletą, ukazaną w utworze, była waleczność.
W pieśni pojawia się również żona Marsyla - Bramimonda, która po klęsce Saracenów została zabrana jako branka do Akwizgranu. Była oddaną żoną, wspierała męża w sukcesach i porażkach. Kobieta po trafieniu do niewoli przeszła przemianę - nawróciła się na wiarę chrześcijańską. Drugą postacią kobiecą była Oda, narzeczona Rolanda, tak mu oddana, że umarła z żalu na wieść o śmierci ukochanego.
Oprócz Saracenów, postacią negatywną jest Ganelon, ojczym Rolanda, który przysiągł mu zemstę po wysłaniu do Saracenów w roli posła. Cechowała go zawziętość, nie zawahał się przed zawarciem układu z wrogiem, aby zgładzić Rolanda. Nawet, gdy stanął przed sądem nie wykazywał skruchy, podkreślając swoje prawo do zemsty. Wykazał się posłuszeństwem władcy, udając się z poselstwem do Saragossy, ale jednocześnie skazał tysiące swoich rodaków na śmierć, aby wyrównać prywatne porachunki z Rolandem.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.