Karolina Szarłatowiczówna to bohaterka powieści Stefana Żeromskiego pt. „Przedwiośnie”. Dziewczyna odegrała w życiu Cezarego ważną rolę, była pierwszą kobietą, którą się zainteresował. Okazało się jednak, że jej miłość do Baryki nie była odwzajemniona.
Cezary Baryka poznał Karolinę podczas pobytu w Nawłoci. Dziewczyna przebywała tam, ponieważ była kuzynką panicza Hipolita Wielosławskiego, który mieszkał tam na stałe. Trafiła do krewnych od strony ojca z powodu rodzinnej tragedii. Szarłatowiczówna, podobnie jak Baryka, straciła majątek i rodziców.
Dziewczyna wychowywała się na Ukrainie, ale jej spokojne życie zakłócił wybuch rewolucji. Przebywała wtedy w Warszawie, gdzie uczęszczała do szkoły. Majątek Szarłatowiczów skonfiskowali bolszewicy. Jej matka zmarła w Warszawie, a ojciec w Kijowie. Karolina musiała zamieszkać u krewnych ojca, ponieważ stali się dla niej jedynymi członkami rodziny. Była ona szlachcianką, ale u Wielosławskich musiała zarobić na swoje utrzymanie. Zajmowała się gęsiami, krowami, cielętami i źrebiętami, z czego często żartował Hipolit. Cieszyła się jednak sympatią krewnych, a zwłaszcza księdza Anastazego, który śpiewał jej popularną francuską piosenkę „Caroline, Caroline”. Wielosławscy troszczyli się o przyszłość dziewczyny. Hipolit wyznał Cezaremu, że miała otrzymać w posagu folwark w Chłodku. Krewni z pewnością mieli nadzieję, że znajdzie dobrego męża, mimo straty rodzinnego majątku. Wielosławski przyznał, że widział w tej roli Barykę.
Karolina rzeczywiście wydawała się idealną partnerką dla Czarka. Młodzi byli w podobnym wieku, a dodatkowo łączyły ich wspólne doświadczenia. Oboje stracili rodziców i zostali poszkodowani przez wybuch rewolucji. Karolina, podobnie jak Cezary, często zauważała, że nie ma na świecie nikogo bliskiego. Dziewczyna była inteligentna, pozytywnie nastawiona do otoczenia i na dodatek piękna. Jej wdzięki zrobiły wrażenie na Baryce, przykładowo, gdy Cezary przyłapał Karolinę na zmysłowym tańcu w salonie. Miała ona w sobie dziewczęcą skromność. Wiedziała, że rówieśnik nie powinien widzieć jej nóg, dlatego przez jakiś czas unikała wspólnych posiłków. Kiedyś jednak podczas przejażdżki powozem Karolina przewróciła się i Cezary zobaczył jej nogi. Chociaż Baryka obrócił ten incydent w żart, dziewczyna była zakłopotana. W przeciwieństwie do Laury Kościenieckiej, Karolina nie była pewną siebie uwodzicielką. Mogło to wynikać z braku doświadczenia w relacjach z mężczyznami. Wdzięk dziewczyny polegał na jej nieśmiałości i skromności. Nie była w pełni świadoma swojego piękna.
Początkowo wydawało się, że znajomość Cezarego i Karoliny dobrze się rozwija. Między młodymi doszło nawet do pocałunku, który Cezary zainicjował podczas tańca w swoim pokoju. Szarłatowiczówna zakochała się w Baryce, jednak jak się niebawem okazało, on nie odwzajemniał jej zaangażowania. Cezary wdał się w romans z Laurą Kościeniecką, wdową zaręczoną z Władysławem Barwickim. Karolina dość szybko zorientowała się, że jej ukochany wybrał inną kobietę. Wrodzona duma nakazywała jej jednak zachować milczenie, nawet gdy nakryła kochanków na schadzce w ogrodzie. Karolina poprosiła wtedy Cezarego do tańca, nie dając po sobie poznać, że cierpi.
Chociaż Baryka stracił głowę dla Laury, wciąż okazywał zainteresowanie Karolinie. W ten sposób przyczynił się do jej przedwczesnej śmierci. W Cezarym zakochała się również Wanda Okszyńska, która była bardzo zazdrosna o Szarłatowiczównę. Wanda otruła Karolinę. Dziewczyna zmarła w wielkich boleściach, co pociągnęło za sobą żałobny nastrój w domu, jednak Cezary zareagował na śmierć Karoliny obojętnością, co udowadnia, że jego uczucia były nieszczere lub po prostu platoniczne. Szarłatowiczówna stała się ofiarą okoliczności, w których się znalazła. Niestety to właśnie ona poniosła konsekwencje niemoralnego postępowania Cezarego.
Historia Karoliny wzbudza współczucie czytelnika. Dziewczyna miała czyste intencje, pragnęła znaleźć męża i prowadzić proste, szczęśliwe życie. Zainteresowała się przystojnym, charyzmatycznym Cezarym, co doprowadziło ją do zguby. Trudno jednak dopatrywać się w tej sytuacji jej winy. Karolina z godnością znosiła upokorzenia ze strony ukochanego, ale nie zdawała sobie sprawy, że sama jest obiektem chorobliwej zazdrości.
Aktualizacja: 2025-01-08 20:51:58.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.