W utworze pojawia się trzech głównych bohaterów: narrator, urzędnik oraz jego żona, a także dwóch bohaterów drugoplanowych: lekarz i handlarz.
Narrator jest jednym z lokatorów warszawskiej kamienicy i aktualnym posiadaczem kamizelki. Fascynuje go zbieranie drobiazgów, mających wyłącznie wartość sentymentalną. Należą do nich napisany w gimnazjum dramat, zasuszone kwiaty oraz tytułowa kamizelka. Narrator jest więc człowiekiem wrażliwym, który próbował swoich sił w tworzeniu literatury. Być może przeżył nieszczęśliwą miłość, dlatego przechowuje kwiaty. Można wnioskować, że żyje samotnie, ponieważ z ogromnym zaangażowaniem śledzi losy swoich sąsiadów. Zakup kamizelki, należącej wcześniej do zmarłego urzędnika, sugeruje, że narrator czuje emocjonalną więź z mieszkającym w pobliżu małżeństwem. Wartość sentymentalna jest dla niego ważniejsza niż finanse, kupuje kamizelkę od Żyda po znacznie zawyżonej cenie.
Narrator nie ujawnia nazwiska urzędnika i jego żony. Przedstawiają oni określone postawy, a nie konkretne osoby. Są to ludzie młodzi, o zupełnie przeciętnym wyglądzie. Żyją bardzo skromnie, o czym świadczy wyposażenie ich mieszkania. Mężczyzna pracuje jako urzędnik niskiego szczebla. Pochodzi z ubogiej warstwy społecznej, dlatego musi bardzo ciężko pracować, aby zarobić na utrzymanie. Bardzo często zajmuje się dokumentami do późnych godzin nocnych. Stanowi przykład doskonałego męża, który mimo trudności finansowych, stara się zapewnić żonie drobne przyjemności, zabierając na spacery i do restauracji.
Do momentu choroby jest człowiekiem o tęgiej posturze, dlatego chudnięcie staje się bardzo niepokojącym objawem. Mężczyzna początkowo bagatelizuje swój stan zdrowia, ale z czasem zaczyna wpadać w histerię i obawiać o własne życie. W tym trudnym czasie, stara się jednak podtrzymywać żonę na duchu, udając, że kamizelka staje się coraz ciaśniejsza, a on przybiera na wadze.
Żona urzędnika, podobnie jak jej mąż, jest osobą pracowitą i sumienną. Dokłada się do domowego budżetu, szyjąc i udzielając lekcji. W momencie choroby męża, gdy ten nie jest w stanie pracować, kobieta przejmuje na siebie obowiązek utrzymania domu. Jest oddaną żoną, która darzy męża prawdziwym uczuciem.
Pani cechuje się silną psychiką, w trudnym czasie wciąż wspiera partnera i uspokaja go podczas ataków paniki. Nie przelewa swojego lęku na partnera, ale samotnie radzi sobie ze świadomością jego nadchodzącej śmierci. Kobieta okłamuje męża, skracając pasek kamizelki, ale czyni to w dobrej wierze, aby mężczyzna całkowicie nie upadł na duchu. Pamiątki po zmarłym mają dla niej ogromną wartość, sprzedaje kamizelkę dopiero, gdy nie ma już nic innego.
W noweli pojawia się także lekarz. Wydaje się, że od samego początku jest świadomy ciężkiego stanu zdrowia urzędnika. W obecności małżeństwa bagatelizuje jednak objawy, chcąc dać im nadzieję. Udziela prostych porad jak wyjazd na wieś czy odpoczynek, ponieważ mężczyzna nie kwalifikuje się do leczenia. Każe choremu zdać się na Boga, co sugeruje, że choroba jest nieuleczalna.
W utworze obecna jest także postać negatywna - handlarz starzyzną. Jest to człowiek pochodzenia żydowskiego, który wciąż koncentruje się na poszukiwaniu łatwego zarobku. Nie przywiązuje on wagi do sentymentalnej wartości przedmiotów, jego jedynym celem jest sprzedanie ich z jak największym zyskiem. Przegląda nawet kieszenie kamizelki, z nadzieją, że znajdzie w nich pieniądze. Handlarz zostaje przedstawiony jako osoba bezduszna i chciwa, należy jednak pamiętać, że w ten sposób mężczyzna zapewnia utrzymanie sobie i swojej rodzinie.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.