Utwór Anakreonta „Śniadanie” jest znany również pod tytułem „Piosenka”. Stanowi typowy przykład twórczości poety, który sławił w swoich utworach uroki życia, opisywał biesiady oraz żartobliwe podejście do miłości.
Termin anakreontyk powstał od nazwiska twórcy tego gatunku - greckiego poety Anakreonta z Teos, żyjącego w VI w. p. n. e.. Jest to krótki, wierszowany utwór literacki o tematyce biesiadnej. Anakreontyki były pisane wesołym, rubasznym językiem. Opisywały uroki życia oraz miłość, która nabierała cech towarzyskiej gry, a nie poważnego uczucia. Utwory pisano stylem niskim, ale często charakteryzowały się kunsztowną formą. Anakreontyk „Śniadanie” nie został podzielony na strofy, składa się z sześciu wersów. Został napisany ośmiozgłoskowcem, nie pojawiają się rymy.
Utwór należy do liryki bezpośredniej, podmiot liryczny ujawnia swoją obecność. Świadczy o tym zastosowanie czasowników w pierwszej osobie liczby pojedynczej i odpowiednich zaimków („ułamałem”, „wypiłem”, „trącam”, „miłej mej ślicznotce”). Osoba mówiąca jest poetą i biesiadnikiem, który lubi zabawiać towarzystwo swoimi dziełami.
Utwór jest dynamiczny, dzięki nagromadzeniu czasowników, pojawiają się również epitety („wdzięcznej liry”, „miłej mej ślicznotce”).
Podmiot liryczny wypowiada się w swobodny, radosny sposób. Nie potrzebuje wiele do szczęścia, wystarczą mu obecność przyjaciół oraz dobre wino. Biesiada rozpoczyna się dla niego już od rana. Nie przykłada wagi do wykwintnych potraw, idealnym śniadaniem staje się kawałek placka.
Osoba mówiąca wprowadza się w biesiadny nastrój, od razu po posiłku wypija dzban wina. Podmiot liryczny jest prawdziwą duszą towarzystwa, chce dostarczać innym rozrywki. Chętnie zabawia przyjaciół grą na lirze, śpiewa napisane przez siebie piosenki. W swojej twórczości skupia się na swobodnej, biesiadnej tematyce, ponieważ na pierwszym miejscu stawia rozrywkę. Podmiot liryczny znajduje również czas na flirt. Inspiracją do tworzenia kolejnych utworów staje się piękna kobieta, której poeta chce zaimponować swoim talentem. Śpiewa piosenki specjalnie dla niej, próbując przyciągnąć jej uwagę.
Osoba mówiąca skupia się na dobrych stronach rzeczywistości, utwór stanowi pochwałę życia. Podmiot liryczny nie dąży do poetyckiej doskonałości, chce przede wszystkim dostarczać rozrywki. Wizja życia opisana w utworze jest wyidealizowana. Osoba mówiąca zdaje się nie mieć żadnych obowiązków, skupia się wyłącznie na przyjemnościach. W jej życiu nie ma miejsca na problemy.
Podmiot liryczny nie podchodzi w poważny sposób do miłości, flirt z kobietą ma służyć tylko rozrywce. Anakreontyk przedstawia życie towarzyskie zamożnych mieszkańców starożytnej Grecji.
Utwór jest utrzymany w błogiej, sielskiej atmosferze. Podmiot liryczny wymienia wszystkie uroki życia, które dają mu szczęście. Nie ma wygórowanych wymagań, wystarczą mu proste przyjemności, takie jak biesiada, lira, wino, czy towarzystwo pięknej kobiety. Podmiot liryczny zdaje się całkowicie odrzucać istnienie problemów i trudności, skupiając się wyłącznie na poszukiwaniu przyjemności.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.