Wśród lśniących liści bieliście biała
jesienna róża blaskami drżała —
chwiała się — biała —
Łabędziem łonem krąglona pełnie
patrzała w obłok — kłębkiem się wełnił —
księżyc się pełnił —
Spłoniona wonią — jedwabiem ciała
w lennym rozchylę wołała — mdlała —
spełniona — biała —
Namiętna — miękka — czuła — sprężona —
pływała w płynnych srebrzystych tonach —
pokłonach — skłonach —
Wstrząśnięta — trzepot — okrzyk zerwany —
ból — gładkie płatki suto sypane
z różanej rany.
Źródło: Anioł nieznany, Henryk Balk, 1932.