Ziemia się moja raduje:
Bóg sam nad nami panuje.
Niech jego chwałą dzień dniowi,
A wiek podaje wiekowi.
On jeden wielki, wspaniały
Pan dostojności, pan chwały,
W przysionku jego mądrości
Prawda tor daje słuszności.
Na blask jej żywo rozsiany
Pękają twierdze, kajdany:
A na gór hardość gorące
Gromów łyskają tysiące.
Połączcie zewsząd, narody,
Wieńce trzymając swobody,
Chwałę i pokłon wiecznemu
Bogu i Panu jednemu.
Nieście serc czyste ofiary,
Wdzięczności pełne i wiary:
Ogłoście wszędy brat bratu,
Że Bóg panuje sam światu.
Naprawił ziemię zniszczoną,
Zrobił ją wiecznie zieloną,
Prawa mieszkańcom jej wrócił,
Dumę tyranów ukrócił!