„Lord Jim” to powieść Josepha Conrada, wydana w 1900 roku, uważana za jedno z najwybitniejszych dzieł autora. Opowiada o młodym brytyjskim marynarzu, Jimie, który po haniebnej ucieczce z tonącego statku Patna zostaje publicznie napiętnowany i traci prawo do wykonywania zawodu. Powieść ukazuje jego zmagania z poczuciem winy i próbę odnalezienia odkupienia. Narracja prowadzona jest głównie przez Charlesa Marlowe’a, kapitana, który stara się zrozumieć psychologię i losy protagonisty. Struktura dzieła jest skomplikowana i wielowarstwowa, z licznymi retrospekcjami oraz różnorodnymi perspektywami narracyjnymi.
W drugiej części powieści Jim przybywa do Patusan, fikcyjnej miejscowości w Azji Południowo-Wschodniej, gdzie zdobywa zaufanie miejscowej ludności i zostaje nazwany „Tuan Jim” („Lord Jim”). Jego losy splatają się z konfliktami politycznymi i moralnymi, które ostatecznie prowadzą do tragicznego finału – po zdradzie jednego z mieszkańców i śmierci przyjaciela, Jim honorowo oddaje się w ręce wodza plemienia, który go zabija. Powieść porusza tematykę honoru, winy i możliwości odkupienia, ukazując jednocześnie trudności człowieka w konfrontacji z własnymi błędami. „Lord Jim” to jedno z najbardziej złożonych i wieloznacznych dzieł Conrada, będące zarówno powieścią przygodową, jak i głęboką refleksją nad naturą ludzkiego losu.