Tomasz Justyniarski jest autorem powieści dla dzieci zatytułowanej „Psie troski, czyli o wielkiej przyjaźni na cztery łapy i dwa serca”. Opowiada ona o niezwykłej przyjaźni, która rodzi się między człowiekiem a zwierzęciem. Bohaterem tekstu jest dziesięcioletni Adaś, który wraz z rodzicami adoptuje ze schroniska Betty, suczkę, która z czasem staje się jego najlepszą przyjaciółką.
Betty to suczka, która jest psem rasowym, gdyż jest rasy bernardyn. Na początku jest opisywana jako spory pies, który waży około czterdziestu kilogramów. Jednak Betty nie jest zadbana, ponieważ do schroniska trafiła, odebrana od znęcających się nad nią właścicieli. Jest zatem wychudzona, a na jej grzbiecie widnieją dwie duże, czerwone rany, które nie chcą się zagoić. Betty wygląda też na psa skrajnie zrezygnowanego i przestraszonego. Dało się jej policzyć wszystkie żebra, a biało-ruda sierść wydawała się szara i matowa. Ma jednak bardzo ostre i białe zęby. Początkowo kuli się i podwija ogon pod siebie, jest tak skrajnie przerażona. Wygląda na maltretowanego psa, który stracił chęć do życia. Ma wielkie i smutne oczy.
Z czasem jednak Betty zmienia się pod wpływem ludzkiej dobroci i odpowiednich warunków życia. Rany na jej grzbiecie się zagoiły, a ich miejsce zajęła piękna, odrastająca i zdrowa sierść. Wciąż jednak zachowywała się nieufnie, trzymała się na dystans i nie potrafiła okazać zaufania ludziom. Sytuacja zmieniła się, kiedy rodzice Adasia po kilku tygodniach bezowocnych prób oswojenia Betty uznali, że muszą oddać ją do schroniska. Wtedy Betty uciekła z Adasiem i zaczęła się zachowywać jak wesoły pies, chodziła na smyczy i z czasem zaczęła się też uczyć wielu sztuczek, takich jak warowanie i proszenie. Zupełnie nie przypominała już tamtego smutnego, złamanego psa, jakim była po opuszczeniu schroniska. Przekonała się, że nie wszyscy ludzie są źli. Rany się zagoiły, sierść odrosła i odzyskała blask, a Betty przybrała na wadze, jednak najważniejsze zmiany miały miejsce w jej wnętrzu. Suczka była znów w stanie cieszyć się życiem, co miało też wpływ na jej wygląd zewnętrzny. Wyglądała, jakby była uśmiechnięta. Adaś nie miał wątpliwości, że Betty stała się szczęśliwym psem. Od tego czasu wiernie towarzyszyła wszędzie chłopcu, uczyła się psich sztuczek, a także stała się wierną przyjaciółką. Była też bardzo mądra, co udowodniła, odnajdując Adasia po wypadku, kiedy ranny leżał w rowie i nie mógł wezwać pomocy.
Aktualizacja: 2025-11-24 13:38:23.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.