„Los utracony” to powieść, której autorem jest Imre Kertész. Powstała ona w roku 1975 i opiera się na przeżyciach i doświadczeniach pisarza i późniejszego noblisty. Tematem dzieła jest bowiem jego pobyt w obozach koncentracyjnych w latach 1944-1945. Narracja jest prowadzona z perspektywy nastolatka, którego można utożsamiać z postacią samego Kertésza i który nosi imię i nazwisko Gyorgy Koves.
Gyorgy Koves na początku powieści jest węgierskim piętnastolatkiem żydowskiego pochodzenia. Mieszka w Budapeszcie z ojcem, który prowadzi sklep i macochą, drugą żoną ojca. Matka chłopca także ponownie wyszła za mąż, jednak to ojciec otrzymał prawa do opieki nad dzieckiem. Powieść zaczyna się w momencie, kiedy to Gyorgy zwalnia się z zajęć w szkole, gdyż jego ojciec został wezwany do wyjazdu na roboty do Niemiec. Przygotowuje się do tego cała rodzina. Po jego wyjeździe wchodzą w życie nowe zasady, przez które macocha chłopca, która wciąż się nim opiekuje, mimo iż nastolatek ma matkę, nie może dłużej prowadzić sklepu męża. Gyorgy musi zatem podjąć pracę w zakładzie rafineryjnym “Shell” jako pomocnik murarza, ponieważ rodzina nie ma z czego się utrzymywać. W międzyczasie chłopak zaczyna spotykać się z sąsiadką, która nosi imię Annamaria.
Pewnego ranka w drodze do pracy Gyorgy wraz z innymi Żydami zostaje wyproszony z tramwaju i zabrany przez policję. Noc spędza w stajni, a potem zostaje skierowany do koszar. Tam dowiaduje się, że ma wyjechać do Niemiec, do lepszej pracy. Podróż odbywa się wagonami towarowymi w koszmarnych warunkach.
Tak zaledwie piętnastoletni Gyorgy trafia do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, gdzie życie ratuje mu kłamstwo podpowiedziane przez osadzonych tam więźniów. Chłopiec oświadcza bowiem, że ma lat szesnaście, dzięki czemu zostaje skierowany do grupy osób zdolnych do pracy. W Auschwitz szybko zaczyna rozumieć, jakie zasady rządzą obozowym życiem i gdzie właściwie trafił. Początkowo jest jednak tym zdumiony, do tego stopnia, że wylewa miskę bezcennej zupy, jaką otrzymuje na obiad.
Gyorgy potem trafia do Buchenwaldu i podobozu w Zeitz, gdzie warunki życia są nieco lepsze. Początkowo beztroski i naiwny chłopak nie czuje, że obóz jest aż tak strasznym miejscem, nawet mu się tam podoba. Trafia też pod opiekę innego węgierskiego Żyda, znanego jako Bandi Citrom. Gyorgy postępuje według jego wskazówek i szybko uczy się, jak przetrwać w obozie. Mimo to warunki tam panujące zmieniają go pod względem fizycznym, do tego stopnia, że spotkany kolega go nie rozpoznaje. Z czasem Gyorgy zaczyna przeżywać jednak załamanie nerwowe, które objawia się apatią i niechęcią do dalszej walki o życie. Bandi próbuje go ratować i mu pomagać, aż wreszcie chłopak odtrąca przyjaciela. Trafia potem do szpitala w typową chorobą obozową, czyli ropowicą. W szpitalu bardzo powoli dochodzi do siebie i doczekuje tam wyzwolenia z obozu. Wraca na Węgry, rozgoryczony i rozczarowany nową rzeczywistością. Obiecuje sobie opowiedzieć prawdę na temat obozów koncentracyjnych.
Aktualizacja: 2025-09-25 23:07:26.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.