Irena Jurgielewicza to autorka powieści zatytułowanej „Ten obcy”, wydanej po raz pierwszy w roku 1961. Opowiada ona o przygodach czwórki przyjaciół, Pestki, Mariana, Uli i Julka, którzy wspólnie spędzają wakacje we wsi Olszyny, spotykając się na wyspie nad rzeką. Pewnego dnia odkrywają, że zjawił się tam zupełnie obcy chłopak, którego nie znają. To Zenek Wójcik, który uciekł z domu od zaniedbującego go ojca, by odnaleźć swojego wujka i z nim zamieszkać.
W powieści Ireny Jurgielewiczowej uwagę zwraca tytuł, który odnosi się do głównego bohatera, czyli Zenka Wójcika. „Ten obcy” może być interpretowany na wiele wiele sposobów. Przede wszystkim zaś oznacza Zenka, który zjawia się na wyspie zajętej przez czwórkę przyjaciół. Jest kimś spoza ich grona. Pestka, Ula, Marian i Julek znają się już od dłuższego czasu, a dynamika relacji między nimi jest już ustalona. W momencie, w którym Zenek pojawia się wyspie, staje się na niej intruzem. Dzieci nie znają go, nie wiedzą kim jest i jakie ma intencje. Staje się również zagrożeniem, ponieważ zajmuje on ich miejsce zabaw. Na dodatek Zenek pochodzi spoza zamkniętej społeczności Olszyn, niewielkiej wsi, w której wszyscy się znają. Jest kimś obcym, spoza społeczności, która w swoim kształcie trwa już od lat.
Zenek jest też obcy pod tym względem, że różni się od innych dzieci. Pestka, Ula, Marian i Julek to dzieci pochodzące z rodzin, które o nie dbają, są czyści i najedzeni, niczego im nie brakuje. Tymczasem Zenek uciekł od ojca alkoholika, który go zaniedbywał i nie chciał utrzymywać chłopca. Jest brudny, głodny i ranny, zatem wyróżnia się na tle innych dzieci nawet pod względem wyglądu. Prezentuje się obco, inaczej różni się też od przyjaciół doświadczeniami. Podczas gdy oni cieszą się wakacjami na wsi, Zenek praktycznie walczy o przetrwanie w trakcie swojej ucieczki z domu. Oni mają opiekunów, a chłopak musi zająć się sam sobą i podejmować decyzje, które zaważą na jego przyszłości. Pod tym względem bardzo różni się od swoich nowych znajomych.
Obcość wynika też z faktu, że Zenek jest bardzo skryty i nie ma zamiaru zdradzać zbyt wielu informacji na swój temat, przez co dystansuje się od dzieci i wzmaga wrażenie inności i obcości między nimi. Głodny Zenek posuwa się do kradzieży, co też jest obce dzieciom, które nigdy czegoś takiego nie zrobiły. Ujawnia się między nimi różnica doświadczeń, która jeszcze bardziej izoluje chłopaka.
Zenek zatem jest inny, pochodzi spoza społeczności dzieci, różni się od nich wyglądem, sposobem bycia czy doświadczeniami życiowymi. Wszystko to sprawia, że początkowo jest kimś obcym, intruzem, a jego pojawienie się zaburza życie grupy przyjaciół, którzy razem spędzają wakacje. Z czasem jednak Zenek otwiera się i staje się częścią tej małej społeczności. Z tego powodu przestaje być kimś obcym, daje się poznać lepiej i dzięki temu znika wrażenie inności. Dodatkowo Zenek zostaje objęty opieką dorosłych, a dzięki temu przestaje się różnić pod tym względem od innych dzieci. Obcość Zenka ostatecznie znika, a życie chłopca odmienia się na lepsze, a to dzięki odnalezieniu jego wujka i przeprowadzce do niego. Na samym końcu Zenek już nie jest tym obcym, tylko przyjacielem bohaterów i dzieci obiecują sobie nawzajem, że utrzymają ze sobą kontakt.
Aktualizacja: 2025-06-06 13:18:55.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.