Ten obcy jako powieść o dojrzewaniu i przyjaźni

Autorka opracowania: Marta Grandke.
Autor Inny

„Ten obcy” autorstwa Ireny Jurgielewiczowej to powieść, która należy do gatunku literatury młodzieżowej, a jej bohaterowie są w wieku nastoletnim. Głównym tematem powieści są losy Zenka Wójcika, chłopaka, który uciekł z domu od zaniedbującego go ojca alkoholika, by odnaleźć swojego wuja. Jednak to nie tylko historia jego podróży w celu odmiany swojego losu. Irena Jurgielewiczowa stworzyła także powieść o dojrzewaniu i przyjaźni.

Pestkę, Mariana, Ulę i Julka łączy przyjaźń, którą chętnie obejmują też nieznajomego chłopaka z wyspy, czyli Zenka. Chłopak znajduje się w bardzo trudnej sytuacji, a wsparcie dzieci ze wsi Olszyny znacznie ułatwia mu poszukiwania wujka i wreszcie prowadzi do szczęśliwego ich zakończenia. Chociaż początkowo Zenek nie chciał się zbliżyć do pozostałych dzieci, to jednak wreszcie się przed nimi otworzył i zrozumiał, że przyjaźń jest bardzo ważna w życiu każdego człowieka. Dzięki niej mógł zmienić swoje życie i przetrwał w ciężkiej sytuacji. Bez przyjaciół byłoby mu o wiele trudniej, a może nawet nie udałoby mu się odnaleźć wujka. Irena Jurgielewiczowa portretuje zatem przyjaźń pełną wsparcia, ale ukazuje też powierzchowną przyjaźń Pestki z Ulą, gdzie ta pierwsza niezbyt interesuje się lepszym poznaniem przyjaciółki i czuje, że wypada na jej tle lepiej.

Książka ta uświadamia też czytelnikowi, jak ważna w życiu jest szczęśliwa, wspierająca rodzina. Zenek jest jej pozbawiony, stracił matkę, a ojciec-alkoholik znęcał się nad nim i twierdził, że jego utrzymanie zbyt wiele kosztuje. Ula straciła matkę i przez długi czas nie potrafiła zbudować na nowo kontaktu z ojcem który kiedyś odszedł do innej kobiety. Kochający rodzice Pestki i dziadkowie Julka i Mariana pokazują, jak ważni są bliscy, zwłaszcza w trudnych momentach życia, takich jak te, których doświadcza Zenek.

„Ten obcy” to również powieść o dojrzewaniu. Zenek ma około piętnastu lat, ale już odpowiada za własne życie, a to z powodu ojca chorującego na chorobę alkoholową. Zenek sam musi zdobywać pieniądze i jedzenie, nie ma schronienia, a wcześniej podjął decyzję o ucieczce z domu, by odnaleźć wuja. Wszystko to są decyzje, które mogłyby przerosnąć dorosłą osobę, a Zenek jest tylko zagubionym nastolatkiem, którego zawiedli dorośli. Głód popycha go do kradzieży, ponieważ źle rozumiana duma zabrania mu prosić o pomoc. Z czasem jednak rozumie, że nie ma nic złego w przyznaniu się do problemów czy słabości i poproszeniu innych o pomoc. Zenek zatem dojrzewa, a relacja z nim sprawia, że pozostali bohaterowie także na swój sposób dojrzewają, zmieniają się i rozwijają. Dowiadują się bowiem wiele o świecie, w którym przyszło im żyć. Zenek od początku wydaje im się bardzo dorosły i dojrzały, ale z czasem zaczynają rozumieć, że jest takim samym dzieckiem jak oni i podobnie jak oni nie radzi sobie ze wszystkim. 

Spotkanie z Zenkiem każdego z bohaterów zmienia na swój sposób. Wesoła i miła Pestka buntuje się wobec matki, a jej przyjaźń z Ulą przeżywa kryzys. Julek chce z kolei za wszelką cenę zaimponować Zenkowi i zatrzymać go przy sobie. Marian widzi, że jemu też zdarza się popełniać błędy i próbuje je naprawić. Ula nie jest tak wycofana i skryta, ponieważ zbliża się do Zenka najbardziej spośród innych, mimo iż ten początkowo zdaje się jej nie dostrzegać.


Przeczytaj także: Losy Zenka Wójcika – streszczenie

Aktualizacja: 2025-06-05 17:17:12.

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.