Harry Potter, główny bohater powieści „Harry Potter i Kamień Filozoficzny” autorstwa J. K. Rowling to postać, która mimo trudnej przeszłości, odgrywa ważną rolę w świecie czarodziejów. Jako jedyny przeżył atak najpotężniejszego czarnoksiężnika Lorda Voldemorta, czemu zawdzięczał swój przydomek „chłopiec, który przeżył”.
Spis treści
Harry James Potter urodził się 31 lipca 1980 roku w magicznej rodzinie, jako jedyne dziecko Lily i Jamesa Potterów. Mimo że James pochodził z długiej linii czarodziejów czystej krwi, Lily była mugolaczką – co oznacza, że jej rodzice byli niemagiczni, a ona sama była pierwszą czarodziejką w rodzinie. Potterowie byli kochającą się i troskliwą rodziną, która zapewniała swojemu synowi miłość i bezpieczeństwo. Niestety Harry nie miał szansy poznać swoich rodziców, ponieważ, gdy miał zaledwie rok, wydarzyła się tragedia, która na zawsze zmieniła jego życie.
W Halloween, 31 października 1981 roku, Lord Voldemort, potężny i mroczny czarnoksiężnik, zaatakował rodzinę Potterów w ich domu w Dolinie Godryka. Voldemort dążył do pełnej władzy nad światem czarodziejów i mordował tych, którzy sprzeciwiali się jego rządom terroru. Czarnoksiężnik dowiedział się o przepowiedni, która mówiła o dziecku mającym go pokonać. Uwierzył, że to właśnie Harry może być tym, który stanie mu na drodze, więc postanowił go zabić. Podczas ataku Lily, matka Harry'ego, poświęciła życie, aby go ochronić, co sprawiło, że Voldemort został pokonany, a Harry ocalał. Na jego czole pozostała jednak blizna w kształcie błyskawicy, która stała się symbolem zarówno jego przetrwania, jak i zagrożenia ze strony ciemnych mocy.
Po śmierci rodziców Harry trafił do mugolskiej rodziny – jego ciotki Petunii, siostry Lily, oraz jej męża, Vernona Dursleya, którzy wychowywali go w swoim domu na Privet Drive 4 w Little Whinging. Dursleyowie nie darzyli go ciepłymi uczuciami – wręcz przeciwnie, traktowali go jak zbędny balast, ukrywając jego pochodzenie i tożsamość przed nim samym. Petunia, która od zawsze była zazdrosna o magiczne umiejętności swojej siostry, odnosiła się do Harry’ego z niechęcią, Vernon z kolei jawnie nim gardził i wyśmiewał. Chłopiec dorastał więc w przekonaniu, że jest gorszy, niekochany i pozbawiony jakiejkolwiek wartości. Był zmuszany do spania w ciasnej komórce pod schodami, noszenia starych, znoszonych ubrań po swoim kuzynie Dudleyu, a jedyną formą uwagi, jaką otrzymywał, były krzyki i rozkazy.
Odnalezienie go przez Hagrida, który przybył z Hogwartu, aby zaprosić go do szkoły, było dla Harry’ego szokiem, ale jednocześnie rozpoczęło zupełnie nowy etap w jego życiu. Dowiedział się, że jest czarodziejem i że jego rodzice byli wybitnymi, znanymi członkami społeczności magicznej. W Hogwarcie Harry odkrył nie tylko, że jest sławny z powodu swojej blizny i przetrwania ataku Voldemorta, ale także, że nie jest sam – że ma przyjaciół i opiekunów, którzy akceptują go takim, jaki jest.
Harry jest opisany jako szczupły, blady chłopiec o dość drobnej sylwetce. Jego wygląd odzwierciedla zaniedbanie i trudności, jakie przeszedł, dorastając w domu Dursleyów. Jest niższy i szczuplejszy niż rówieśnicy, co może wynikać z niedożywienia i braku troski, jaką powinien otaczać dziecko opiekun. Mimo to ma charakterystyczny wygląd, który przyciąga uwagę innych – posiada ciemne, wiecznie potargane włosy, które odziedziczył po ojcu, Jamesie. Wyróżniają się też jego intensywnie zielone oczy, odziedziczone po matce.
Najbardziej rozpoznawalną cechą wyglądu Harry'ego jest jego blizna w kształcie błyskawicy, która znajduje się na jego czole. Blizna ta nie tylko przypomina o jego tragicznym dzieciństwie i utracie rodziców, ale także stanowi symbol walki z Voldemortem, przypominając całemu światu czarodziejów, że nawet najpotężniejszy czarnoksiężnik może zostać pokonany. Blizna jest jednocześnie darem i przekleństwem – sprawia, że Harry staje się rozpoznawalny, co niesie ze sobą pewne przywileje, ale również przyciąga uwagę i zainteresowanie, których często nie chce. Harry nosi też okulary, które często ulegają uszkodzeniom.
Harry Potter jest osobą niezwykle odważną, szlachetną i lojalną. Wychowany w trudnych warunkach, nie doświadczając miłości ani troski, zachowuje w sobie niezwykłą wrażliwość i empatię wobec innych. Mimo że przez wiele lat był poniżany i traktowany gorzej od swojego kuzyna, nigdy nie stał się zgorzkniały ani wrogi, choć towarzyszyło mu uczucie samotności. Jego dzieciństwo sprawiło, że rozwinął silne poczucie sprawiedliwości oraz skromność – Harry nigdy nie uważa siebie za lepszego od innych i chętnie pomaga tym, którzy są w potrzebie. Jednym z pierwszych przykładów jego lojalności i odwagi jest decyzja o zaprzyjaźnieniu się z Ronem Weasleyem i Hermioną Granger, których później staje się najbliższym przyjacielem.
Harry posiada naturalną zdolność do przywództwa, choć sam nie zdaje sobie z tego sprawy. Jego działania i sposób bycia przyciągają innych, a jego gotowość do stawania w obronie przyjaciół sprawia, że budzi zaufanie i podziw. Już w pierwszej części książki pokazuje swoją gotowość do poświęceń, gdy ryzykuje życie, by uratować kamień filozoficzny przed złym czarnoksiężnikiem Lordem Voldemortem. To odważne posunięcie nie wynikało jednak z chęci sławy czy rozgłosu, ale z poczucia odpowiedzialności za bezpieczeństwo innych.
Pomimo swojej odwagi, Harry jest bardzo skromny i nie lubi być w centrum uwagi. Gdy dowiaduje się, że jest sławny w świecie czarodziejów, czuje się z tym nieswojo i zakłopotany. Harry jest także bardzo lojalny wobec swoich przyjaciół. W stosunku do Rona i Hermiony, na których zawsze może polegać, okazuje się gotów na wszystko, aby ich wesprzeć. Kiedy Ron jest wyśmiewany przez Malfoya, Harry nie waha się stanąć w jego obronie, mimo że wiąże się to z ryzykiem.
Chociaż Harry jest odważny i szlachetny, bywa też impulsywny i nie zawsze myśli, zanim zacznie działać. Często podejmuje decyzje pod wpływem emocji, co niekiedy prowadzi do konfliktów i trudnych sytuacji. Przykładem tego jest jego rywalizacja z Draco Malfoyem, która wielokrotnie wpędza go w kłopoty. Jednak impulsywność Harry’ego nie wynika ze złej woli, a raczej z chęci obrony swoich wartości i bliskich. Przykładem jest jego lot na miotle, aby ocalić odebraną Neville'owi Longbottomowi przypominajkę. Jak się okazało, Harry był wybitnie uzdolniony w lataniu na miotle, dlatego został szukającym w drużynie Gryffindoru.
Harry Potter jest bohaterem z jednej strony niezwykłym, a z drugiej – zwyczajnym. Ma swoje słabości, które sprawiają, że jest bardziej ludzki, a czytelnik może się z nim identyfikować.
Aktualizacja: 2024-10-29 21:07:28.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.