Bracia Lwie Serce Astrid Lindgren nie jest zwyczajną powieścią fantastyczną przeznaczoną dla młodzieży. W utworze tym można odnaleźć odniesienia do wielu bardzo istotnych kwestii życiowych, emocjonalnych, duchowych, a nawet społecznych czy politycznych.
Najważniejszym, co przebija z fabuły Braci Lwie Serce jest oczywiście podkreślenie wartości więzi międzyludzkich. Dwóch tytułowych bohaterów to bracia, ale też najlepsi przyjaciele, gotowi oddać za siebie nawzajem życie, co zresztą obaj w pewnym sensie robią. Dzięki współpracy i wzajemnemu oddaniu, są oni w stanie dokonywać rzeczy, które nie tylko nie udałyby im się w pojedynkę, ale też nie byłyby możliwe do wykonania dla nikogo innego. Ich los zostaje w metaforyczny sposób nagrodzony przejściem do ostatecznego wymiaru, gdzie mogli być już spokojni o to, że nigdy nic ich już nie rozłączy.
Powieść Astrid Lindgren jest też na głębszym poziomie krytyką rządów autorytarnych. Mamy tu bowiem do czynienia z postacią księcia Tengila, który włada Doliną Dzikich Róż w sposób niesprawiedliwy, mało szlachetny. Jest to człowiek, dla którego władza jest celem, a nie misją. Rządzi za pomocą siły, strachu i terroru, a każdego, kto stanie mu na drodze czeka śmierć. W dodatku śmierć okrutna, ponieważ następująca przez pożarcie przez smoka Katlę, która jest podległa Tengilowi. Autorka dobrze pokazuje na czym polega terror – w Dolinie Dzikich Róż nagminne są kontrole wojskowe w prywatnych domach, inwigilacja, a nikt nie może być pewny czy w spokojny sposób dożyje kolejnego dnia. Wszystko podporządkowane jest woli Tengila i nikt nie zastanawia się nad zasadnością jego rządów. Kończą się one więc tak samo jak trwały – przemocą i hańbą. Tengil ginie porażony płomieniami Katli, nad którą utracił kontrolę przez Jonatana, a i sama Katla zostaje nieco później unicestwiona jako symbol aparatu opresji.
Równie ważnym problemem, który jest poruszany w powieści Astrid Lindgren jest ten, który dotyka spraw ostatecznych. Autorka proponuje tu nieco zmodyfikowaną wersję refleksji na ten temat. Nie istnieje bowiem niebo i piekło, do których trafiamy po śmierci. Istnieje wiele krain, które same w sobie i tak nie są jeszcze krainami ostatecznymi. Dopiero Nangilima jest dla bohaterów przestrzenią, w której naprawdę nic im nie grozi, jednak na pobyt w niej musieli zasłużyć ogromnym bohaterstwem i wielokrotnym dawaniem dowodów swojej szlachetności. Śmierć w takim kontekście staje się jedynie furtką do kolejnego etapu wcielenia, a nie końcem egzystencji. Nie da się ukryć, że to oryginalne i kuszące podejście do spraw ostatecznych, ponieważ wydaje się dużo bardziej zniuansowane i choć jest tylko częścią świata przedstawionego powieści fabularnej, to warto się nad tym chwilę zastanowić.
Bracia Lwie Serce to powieść, w której każdy czytelnik jest w stanie znaleźć coś dla siebie. Przy kolejnej lekturze natomiast zwraca się uwagę na wątki i problemy, które umknęły poprzednim razem, więc dzieło Astrid Lindgren nadaje się do wielokrotnej lektury i nie nudzi się właściwie nigdy. Warto jest poznać ten utwór, ponieważ mieści się w nim dużo rozważań i naprawdę wartościowych refleksji na temat życia i śmierci.
Aktualizacja: 2024-07-08 23:31:38.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.