„Śluby panieńskie” to komedia autorstwa Aleksandra Fredry, który tworzył w epoce romantyzmu. W swojej sztuce przedstawia perypetie miłosne dwóch par - Klary i Albina oraz Anieli i Gustawa. Głównym wątkiem są tytułowe śluby panieńskie, które dziewczęta składają, obiecując sobie, że nigdy nie wyjdą za mąż. Wówczas zalecający się do Anieli Gustaw zaczyna wprowadzać w życie intrygę, której celem jest poślubienie wybranki.
Gustaw jest jednym z głównych bohaterów sztuki Aleksandra Fredry i autorem intrygi, która ostatecznie doprowadza do podwójnych zaręczyn. Młodzieniec jest zdrobniale zwany Guciem, a jego stryjem jest Radost. Gustaw wychował się w Warszawie, a do dworu pani Dobrójskiej przyjechał w celu zaręczenia się z jej córką, Anielą. Prowincja bardzo go nudzi, brakuje mu tam ciekawych rozrywek i najchętniej wróciłby do miasta.
Gucio jest młodzieńcem o bardzo rozrywkowym charakterze. Uwielbia brać udział w rozmaitych zabawach, noce często spędza poza domem, co denerwuje Radosta, który bardzo chce, by chłopak ustatkował się i ożenił. Gucio jest jednak bardzo młody i przystojny, pragnie zatem doświadczać wielu nowych, ciekawych rzeczy. Przede wszystkim dotyczy to jednak hulanek w różnym towarzystwie. Aniela według niego jest bystrą i dobrą, ale też prostą dziewczyną ze wsi, zatem nie spieszy się z oświadczynami, pragnąc zażywać ciekawszego życia niż to, które czeka go w małżeństwie. Klara odnosi się pogardliwie do charakteru i upodobań Gustawa i kpiąco nazywa go „warszawską laleczką”.
Gustaw spotyka się z częstą krytyką i upomnieniami Radosta, który próbuje nieco uspokoić chłopaka i namówić go do zmiany stylu życia, jednak najczęściej i tak mu ustępuje, co Gucio wykorzystuje skwapliwie. Wie bowiem, że stryj bardzo go kocha. Pani Dobrójska za to ma o nim raczej dobre zdanie i planuje wydać za niego swoją córkę. Zachowanie Gustawa, jego lekkomyślność i niechęć do życia na wsi powodują jednak, że Aniela zaczyna darzyć go niechęcią. Kiedy młodzieniec oświadcza jej się, dziewczyna odmawia.
Te wydarzenia powodują, że Gustaw pokazuje w pełni swój spryt i inteligencję, knując misterną intrygę, której efektem ma być małżeństwo z Anielą. Wiadomość o ślubach panieńskich sprawia też, że Gucio zaczyna patrzeć na potencjalną małżonkę z nieco innej perspektywy. Swoim spiskiem dowodzi też, że doskonale zna sposób myślenia młodych kobiet i potrafi on manipulować ludźmi. Gustaw traktuje opór Anieli jako wyzwanie, ale z czasem zaczyna pałać do niej prawdziwym uczuciem i pragnie jej szczerej wzajemności. Można zatem powiedzieć, że pada ofiarą swojej własnej intrygi i ostatecznie kończy w sytuacji, przed którą szczerze się wzbraniał. Przy okazji swoich działań Gustaw pomaga też Albinowi, który nie radzi sobie z zalotami wobec Klary. To też pokazuje, jak doskonale młodzieniec rozumie zachowania innych i potrafi je wykorzystać na swoją korzyść. Pokazuje też jednak, że jest wrażliwy na cierpienie Albina i pragnie mu ulżyć w jego mękach. Nie jest zatem całkowicie skupiony na sobie i swoim celu.
Gustaw jest postacią z epoki romantyzmu, ale jego kreacja w niczym nie przypomina typowego bohatera romantycznego. Jest sprytny, dość wyrachowany i nie szuka w życiu wielkich i gwałtownych namiętności. Skupia się za to na przyjemności i spełnianiu własnych zachcianek, jednak ostatecznie on też ulega sile miłości.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.