W powieści autorstwa Aleksandra Dumasa, pt. Trzej muszkieterowie akcja toczy się wokół XVII-wiecznej elitarnej jednostki wojska francuskiego czyli właśnie tytułowych bohaterów. Śledzimy losy młodzieńca o nazwisku D'Artagnan, Gaskończyka, który przybywa do Paryża z zamiarem dostania się do oddziału muszkieterów królewskich pana de Trevilla, kapitana, którego łączyła znajomość z jego ojcem. Droga do uzyskania wstępu do służby nie jest jednak łatwa. Jak już wspominaliśmy, muszkieterowie stanowili elitę wojskową i cieszyli się wielkim poważaniem w społeczeństwie. Dlatego też, by utrzymać, ich wysoki status, pretendenci musieli spełniać niezwykle wyśrubowane warunki.
W byciu muszkieterem chodziło nie tylko o godne reprezentowanie służby królewskiej oraz samej Francji, lecz przede wszystkim o bycie skutecznym w walce i różnych innych zadaniach, jakim muszkieterowie musieli podołać. Musieli więc odbyć przynajmniej roczną służbę wojskową, by nabrać doświadczenia i móc wykazać się przed przełożonymi odpowiednimi umiejętnościami. Istotnym obowiązkiem był również udział w bitwach, ponieważ to tak naprawdę dopiero wtedy można było ocenić kandydata w praktyce i zobaczyć czy w obliczu prawdziwego zagrożenia nie ogarnie go strach.
Kolejnym warunkiem przyjęcia do służby muszkieterskiej były odpowiednie maniery. Służba miała również swoją funkcję reprezentacyjną, zdarzało się, że muszkieterowie mieli do czynienia nawet z królem i z wyższymi dygnitarzami państwowymi na dworze. Musieli więc być ludźmi inteligentnymi, oczytanymi i znającymi etykietę, by zawsze zachowywać się tak jak należało. W cenie były również wszelkiego rodzaju dodatkowe aktywności, które mogły jeszcze bardziej wysforować danego kandydata przed innych, dlatego też pretendenci prześcigali się w dokonywaniu dzieł i czynów, które wydawały się wcześniej niemożliwe. W cenie były zwłaszcza wszelkiego rodzaju zadania specjalne.
Jak więc widać bardzo wiele pracy trzeba było włożyć w to, żeby zasłużyć na możliwość samego ubiegania się o kandydowanie na miano muszkietera. Spełniwszy te warunki można było zostać przedstawionym królowi (a właściwie kandydatura mogła zostać przedstawiona) i to głowa państwa decydowała o ostatecznym werdykcie. Głównemu bohaterowi powieści Aleksandra Dumasa, D'Artagnanowi, udało się zdobyć wymarzony tytuł i wymarzoną służbę, ale też przyznać należy, że był on osobowością wybitną i miał wiele okazji do wykazania się niebywałą odwagą, szlachetnością, słynnymi umiejętnościami szermierczymi oraz solidarnością i lojalnością wobec towarzyszy.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.