Trzej muszkieterowie Aleksandra Dumasa to powieść przygodowa spod znaku "płaszcza i szpady". Wartka akcja usytuowana na historycznym tle uzupełniana jest prze niesamowicie skonstruowane postacie, które - jak się wydaje - moglibyśmy spotkać naprawdę. Moim zdaniem najciekawszą postacią z całej powieści jest jej główny bohater, czyli "czwarty" muszkieter - D'Artagnan.
D'Artagnan był najmłodszym członkiem muszkieterów. Na oczach czytelnika wstępuje do służby i robi wszystko, by zasłużyć na promocję. Ma wówczas niespełna dwadzieścia lat, więc wciąż poznaje świat, buduje sobie jego obraz, zwłaszcza że z prowincjonalnej Gaskonii trafia do Paryża - ówczesnej stolicy Europy pod względem politycznym i kulturalnym. D'Artagnan nie jest przedstawiony jednak jak spiżowy bohater, którego charakter składa się z samych cnót i wypełniania rycerskich przysiąg. Jest bardzo ludzki. Ulega namiętnościom i pokusom swojego wieku, głównie związanym z uczuciami romantycznymi wobec kobiet. Jest bardzo porywczy, wciąż myśli, że walka jest najlepszym sposobem rozwiązywania wszystkich problemów i konfliktów. To zresztą bardzo często staje się przyczyną jego kłopotów, z których jednak szybko potrafi się podnieść.
D'Artagnan oprócz swoich niezwykłych zdolności w szermierce i niezrównanego hartu ducha, jest zwykłym chłopakiem w młodym wieku, którym kierują miłość, żądza sławy oraz sukcesu. Nie oznacza to, że jest człowiekiem nikczemnym. Do wyżej wspomnianych dąży w sposób jak najbardziej szlachetny. Wciąż wierzy, że właśnie prawda, lojalność i szczerość są najważniejsze, chociaż jemu samemu nie zawsze udaje się postępować w zgodzie z owym myśleniem.
Myślę, że z D'Artagnanem najłatwiej jest się utożsamić, zwłaszcza czytelnikowi w młodym wieku, który być może targany jest wciąż podobnymi namiętnościami. Z losów tego bohatera można wyciągnąć dla siebie naprawdę wiele wniosków. Poza tym wszystkim jest on po prostu sympatyczny i od pierwszych stron wzbudza dobre uczucia swoją buńczucznością, nadmierną porywczością, która jednak nie mierzi a sprawia, że kibicuje mu się w jego poczynaniach jeszcze mocniej. Bardzo mocno można czuć się w dorastanie bohatera, który zostaje rzucony w sieć intryg politycznych, wojennych zawieruch i historycznych mechanizmów. D'Artagnan jednak w tym wszystkim nie zatraca siebie i nie zapomina z jakiego domu i z jakiej krainy pochodzi. Nawet gdy wielki świat go wciąga i zmuszony jest do podejmowania trudnych decyzji, bardzo wątpliwych moralnie, cały czas zawsze stara się wybierać to najmniejsze zło.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.