„Cukierku, Ty łobuzie” to zbiór opowiadań dla dzieci autorstwa Waldemara Cichonia wydany w roku 2011. Opowiadają one historię tytułowego Cukierka, czyli pręgowanego, ciekawskiego kota, który zostaje zaadoptowany przez Marcela i jego rodziców. Cukierek jest głównym bohaterem oraz narratorem tekstu, wszystkie wydarzenia czytelnik poznaje z jego perspektywy.
Cukierka czytelnik poznaje jako malutkiego kociaka, który mieszka z mamą i rodzeństwem u pani Lusi. Jest to dachowiec, pręgowany krótkowłosy kot europejski z długimi wąsami i charakterystyczną plamką na nosie. Landrynka, matka Cukierka, ma również biało-czarną córkę Chałkę oraz dwóch synów: rudego Precelka i brązowego Karmelka.
Już na początku przygód Cukierka widać, że odznacza się niezwykłą ciekawością, co prowadzi do określania jako „łobuza”. Pani Lusia obawia się, że taka osobowość utrudni znalezienie nowego domu dla kociaka. Jak podkreśla narrator,, „Cukierek, jak to miał w zwyczaju, nie mógł się oprzeć nowym rzeczom i zawsze musiał je dokładnie zbadać”, co ostatecznie przyciąga uwagę rodziców Marcela oraz samego chłopca. Po przeprowadzce do nowego domu, Cukierek szybko łamie zasady panujące w nowym miejscu. Na przykład, mimo troski ze strony nowej rodziny, kociak potrafi uciec z domu i zwiedzać podwórko, co wywołuje niepokój opiekunów.
Cukierek jest również „pierwszy do zbadania nowej okolicy”, czy to chodzi o nowy sweterek z angory, choinkę, czy nawet podróż na trening hokeja. Jego awersja do wizyt u weterynarza jest znana, co ukazuje jego waleczny charakter, często manifestowany poprzez drapanie czy gryzienie ludzi. Podczas wizyty u weterynarza, Cukierek schował się pod komodą, a po wielu zmaganiach udało mu się ugryźć weterynarza i podrapać tatę.
Choć Cukierek uwielbia zabawę, jego ostre pazurki czasami skutkują niszczeniem rzeczy, jak nowy sweter mamy, co nie jest działaniem złośliwym, lecz wynika z jego naturalnych instynktów. „Jego pazurki były ostre, przez co zdarzało mu się niszczyć różne rzeczy”, jednak Cukierek jest „typowym kotem” z wszystkimi swoimi przywarami, takim jak skłonność do „wpadania w tarapaty”. Pomimo tego, jest również „kochanym i uroczym kociakiem” bardzo przywiązanym do swojej rodziny. Jego czułość i przywiązanie do opiekunów sprawiają, że drobne przewinienia są mu łatwo wybaczane, a jego miłość do smakołyków, zwłaszcza ryb, jest dobrze znana.
Aktualizacja: 2024-08-09 10:28:53.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.