Drogi Oskarze,
w pierwszych słowach mojego listu chciałbym Cię bardzo serdecznie pozdrowić i wyrazić nadzieję, że tam, gdzie teraz jesteś, jest Ci dobrze i wygodnie (a przynajmniej lepiej i wygodniej niż na ziemi). DO napisania tego listu skłoniło mnie grono znajomych, którzy tak samo jak ja, są zachwyceni Twoją historią przedstawioną w książce pana Erica Emanuela Schmitta. Ta historia otworzyła nam wszystkim oczy na wiele spraw, mimo że jesteśmy już ludźmi niemal dorosłymi.
Rzadko kto w młodości zastanawia się nad sensem istnienia czy nieuchronnością końca naszej ziemskiej podróży. Życie wydaje się wieczne, a możliwości nieskończone. Często wybieramy, by nie widzieć tego, że obok nas ludzie odchodzą każdego dnia. Najbardziej natomiast unikamy świadomości, że nasze życie może okazać się dużo krótsze niż się nam wydaje. Tobie danych było wyłącznie dziesięć lat, lecz pod koniec swojego życia pokazałeś pięknie jak należy się cieszyć każdą chwilą, jak można doceniać dosłownie każdy fragment swojego otoczenia i w kilkanaście dni przeżyć więcej niż wielu ludzi przez całe dekady. Ta świadomość, która wstrząsnęła każdym z nas, mną chyba najbardziej.
Wprowadziłem w swoje życie wiele zmian, nie tracę już tyle czasu przy komputerze, staram się jak najczęściej wychodzić do ludzi, a jeśli ktoś zachowa się wobec mnie nie w porządku, szybko puszczam to w niepamięć, żeby nie psuć sobie nastroju. Dużo bardziej też doceniam teraz obecność w moim życiu moich najbliższych, zwłaszcza rodziców i rodzeństwa. Tak naprawdę nigdy nie możemy być pewni ile wspólnego czasu nam jeszcze zostało, więc należy cieszyć się każdą chwilą, by potem nie żałować, że można było postąpić inaczej.
Drogi Oskarze, jeszcze raz dziękuję Ci za całe twoje piękne świadectwo. Myślę, że Twoja historia odmieniła już niejedno życie, a wiele jeszcze odmieni tak, jak odmieniło moje. Bardzo żałuję, że nigdy nie dane nam było się spotkać, ponieważ bardzo chciałbym Cię poznać i się z Tobą zaprzyjaźnić. Mam nadzieję, że będzie to jeszcze możliwe tam, gdzie ponoć trafiamy wszyscy, gdy nasz czas na ziemi dobiegnie już końca.
Tymczasem przyjmij proszę najszczersze pozdrowienia i jeszcze raz gorące podziękowania zarówno ode mnie, jak i od wielkiej grupy Twoich przyjaciół i wielbicieli talentu pana Erica Emanuela Schmitta.
Do szybkiego zobaczenia
Twój oddany Przyjaciel.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.