Madame to powieść Antoniego Libery opublikowana w 1998 roku. Opowiada o niespełnionej miłości ucznia do nauczycielki francuskiego, tytułowej Madame. Tytuł ma jednak głębsze znaczenie niż tylko pseudonim kobiety, którą darzył uczuciem.
Ukrywanie tożsamości bohaterów jest zabiegiem, który w powieści odnosi się do więcej niż jednej postaci. Nie poznajemy imienia ani nazwiska narratora, wiemy, że Madame ma na drugie imię Wiktoria, ale poza tym jej tożsamość również pozostaje ukryta. Dzięki temu powieść staje się jeszcze bardziej tajemnicza. Nie skupiamy się na konkretnych informacjach, ale uczuciach, marzeniach, relacjach postaci. Imiona i nazwiska poznajemy w przypadku drugoplanowych bohaterów, nie otacza ich aura tajemnicy, która jest obecna w przypadku narratora i Madame.
Istotne jest również znaczenie samego słowa Madame. Jest to francuska forma grzecznościowa, dawniej używana wobec kobiet z wyższych sfer. Obecnie w ten sposób można zwrócić się do kobiety dojrzałej i/lub zamężnej. Madame nie miała męża, ale określanie jej w ten sposób pokazuje szacunek, jakim darzył ją narrator. W porównaniu z nastoletnim uczniem ponad trzydziestoletnia Madame była już dojrzałą kobietą. Określenie Madame podkreśla również naturę kobiety, do której bohater nie śmiałby zwrócić się po imieniu. Nie tylko była jego nauczycielką, ale też dyrektorką szkoły, dlatego nazywano ją Madame la Directrice. Była piękną, elegancką kobietą, ale wydawała się też chłodna i zdystansowana. Sprawiała wrażenie przedstawicielki wyższych sfer: otaczała ją woń francuskich perfum, nosiła biżuterię, miała staranny makijaż i fryzurę oraz nienaganne maniery. Wyróżniała się wśród innych mieszkanek PRL-u, dlatego określenie Madame doskonale do niej pasowało.
Madame była też dla narratora zetknięciem z innym światem. Chłopak niejednokrotnie żalił się na bylejakość i nudę PRL-owskiej rzeczywistości. Chciał tworzyć bez dostosowywania się do cenzury, wiecznie nakładanych na niego ograniczeń. Znajomość z Madame stała się dla niego oknem na inny, zachodni świat. Kobieta urodziła się za granicą, mieszkała w Hiszpanii i Francji, skończyła romanistykę, marzyła o wyjeździe z kraju. Fascynowała się sztuką, uczestniczyła w wydarzeniach związanych z kulturą francuską, rozumiała wrażliwość narratora, była oczytana.
Nazywanie jej z francuskiego: Madame doskonale oddaje charakter tej postaci, nie tylko dlatego, że uczyła tego języka, ale ze względu na jej osobowość, ambicje i styl bycia, który nie pasował do PRL-owskich realiów.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.