Powieść Władysława Reymonta pt. „Chłopi” to dzieło, które bardzo szczegółowo i realistycznie opisuje życie mieszkańców dawnej polskiej wsi. Autor przedstawia zarówno codzienne sytuacje, jak i te bardziej uroczyste momenty z życia swoich bohaterów. Do tej drugiej kategorii należy wesele, które ma miejsce po ślubie Macieja Boryny z Jagną Paczesiówną. Reymont pokazuje, jakie obyczaje towarzyszyły chłopskiemu ślubowi i jakie miały one znaczenie symboliczne.
Początek wspólnego życia młodej pary wiązał się z wysyłaniem swatów. To oni prowadzili rozmowy z rodzicami wybranej panny, starając się uzyskać ich zgodę na małżeństwo z przedstawianym przez siebie mężczyzną. Cała procedura przypominała nieco transakcję handlową, podczas której rodzice dziewczyny próbowali uzyskać od przyszłego zięcia jak najwięcej ziemi. Po zawarciu umowy, obie strony świętowały w karczmie przy wódce. Zrękowiny symbolizowały brak wpływu panny młodej na własne życie, a jej uczucia były zupełnie pomijane. Zaręczyny były zatem rodzajem handlu, którego celem było zawarcie korzystnych sojuszy lub połączenie gospodarstw.
W dniu ślubu odbywały się dekoracje chaty i przygotowywanie jedzenia. Wszystko było przystrajane zgodnie z tradycją – bielono ściany, wynoszono meble, aby zrobić miejsce dla gości. Goście byli częstowani wódką, wznosząc toasty za zdrowie młodej pary. Te rytuały oznaczały początek nowego etapu w życiu, świeżości i celebrowania powstania nowej rodziny. Jagna, panna młoda, była również specjalnie ubrana – miała na głowie wysoką koronę z pawich piór, złotych szyszek oraz gałązek rozmarynu. Ten strój odzwierciedlał uroczysty charakter wydarzenia.
Podczas ceremonii miało mieć miejsce symboliczne obcięcie włosów panny młodej, czego Jagna jednak odmówiła. Na dzień ślubu miała pięknie zaplecione włosy i nie chciała ich ściąć. To cięcie symbolizowało przejście do nowego etapu życia, zerwanie z panieńskimi latami i opuszczenie rodzinnego domu. Kobieta stawała się poważną żoną, a w przyszłości również matką, więc długie włosy, typowe dla panien, przestały do niej pasować.
W trakcie ślubu pojawiał się również orszak weselny, który miał za zadanie przyprowadzić gości do domu panny młodej, a następnie odprowadzić pana młodego do jej domu. Następnie odbywało się błogosławieństwo rodziców, co symbolizowało wejście pary młodej na nową ścieżkę życia. Było to również pożegnanie z domem rodzinnym i wstąpienie do nowego gospodarstwa, tak jak to było w przypadku Jagny. Uroczysty ślub miał miejsce w kościele, po którym następowała weselna zabawa.
Pierwszy taniec pary młodej był istotnym zwyczajem. Jagna najpierw tańczyła ze wszystkimi mężczyznami obecnymi na weselu, a dopiero potem z Maciejem Boryną. To otwierało tańce dla wszystkich gości i rozpoczęcie weselnych zabaw.
Później miały miejsce oczepiny, czyli nałożenie pannie młodej czepca, co oznaczało początek jej życia małżeńskiego i koniec panieństwa. Jagna musiała także zdobyć akceptację innych wiejskich gospodyń, a goście zbierali środki na jej czepiec. Ten rytuał był symbolem nowej roli, jaką panna młoda przyjmowała – żony, gospodyni, a w przyszłości matki.
Ostatnim elementem wesela były przenosiny panny młodej do domu jej męża. Najpierw transportowano jej wiano, a potem orszak weselny prowadził Jagnę do domu Boryny. Nowożeńcom życzono szczęścia i pomyślności. Wszystkie te obrzędy i tradycje podkreślały, że panna młoda przechodziła pod opiekę swojego męża, stając się częścią jego rodziny, opuszczając dom rodziców i przyjmując nowe obowiązki i role.
Aktualizacja: 2024-09-03 10:32:21.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.