Jednym z najbardziej znanych polskich twórców powieści dla dzieci i młodzieży wciąż pozostaje Edmund Niziurski, czyli autor dzieła zatytułowanego “Sposób na Alcybiadesa”. Opowiada ona o zmaganiach uczniów pewnej warszawskiej szkoły z gronem pedagogicznym, czego efektem jest zakupienie przez czwórkę przyjaciół - Ciamciarę, Zasępę, Pędzla oraz Słabego - sposobu na tytułowego Alcybiadesa, czyli profesora historii.
Alcybiades to tak naprawdę profesor Tymoteusz Misiak, przezwany w ten sposób przez uczniów. Pracuje on w warszawskiej szkole imienia Samuela Lindego. To kawaler i ma już ponad sześćdziesiąt lat, jest już raczej starszym człowiekiem, co wpływa na jego kontakty z uczniami. Pasjonował się on historią i stanowiła ona prawdziwy sens jego życia. Porządkowała ona cały jego świat i zawsze do niej nawiązywał. a w swoje wypowiedzi wplatał łacińskie powiedzenia. Nawet swoich uczniów odpytywał według takiego klucza, szukając na ich liście historycznych nazwisk, które wywoływał do tablicy jako pierwsze. W związku z tym Alcybiades szanował też dawne tradycje i uchronił przed wyrzuceniem ze szkoły potłuczone popiersie Katona, które miało dla niego wartość historyczną. Wiedział on bowiem, że rzeźba przetrwała nawet II wojnę światową.
Autor całkiem szczegółowo opisuje wygląd profesora Misiaka. Ponieważ jest on osobą starszą, to odznacza się już łysiną i pobrużdżoną, pomarszczoną skórą, obwisłymi ramionami, a nosi niemodne już i pogniecione ubranie. Na jego twarzy zawsze widoczne były okulary o grubych szkłach. Uczniom przede wszystkim wydawał się osobą bardzo poczciwą i dobroduszną. Zdawał się też być niezaradny, w czasie chodzenia pochylał się i często widywano go zamyślonego.
Profesor Misiak otrzymał przezwisko Alcybiades, ale naprawdę nie przepadał za tym ateńskim politykiem i wodzem, który prowadził wystawny tryb życia i cechował się brakiem rozwagi. Alcybiades wiedział, jak go nazywano, ale starał się traktować to z obojętnością. Dyrektor szkoły sądził, że mężczyzna powinien się raczej poświęcić pracy naukowej lub życiu klasztornemu, a nie nauczać młodzież historii. Alcybiades był bowiem mało praktyczny i często bujał w obłokach, uczniowie zaś to szybko wyczuwali. Dyrektor szkoły najchętniej by go zwolnił, nie potrafił jednak znaleźć dla profesora Misiaka odpowiedniego zastępstwa.
Alcybiades był pedagogiem łagodnym - nie krzyczał na uczniów i nie wyrzucał ich z klasy w czasie lekcji. Uważał ich wygłupy za naturalny element dorastania i patrzył na to z pobłażliwością. Do odpowiedzi wzywał chłopców tylko wtedy, gdy ciśnienie spadało poniżej 720 milimetrów.
Alcybiades był przyzwyczajony do tego, że uczniowie nie pasjonują się historią, dlatego też nagła zmiana w klasie ósmej A bardzo go zaskoczyła. Ich pasja do nauki jego przedmiotu spowodowała, że zmienił wobec nich podejście i zaproponował uczniom triumwirat, czyli układ w ramach którego mogliby oni swobodnie eksplorować zagadnienia historyczne, on zaś miał zaprzestać ich odpytywania. Był on zatem otwarty na zmiany i elastyczny, dostrzegał w swoich uczniach to, czego nie widzieli inni. Sądził, że trafił na prawdziwą klasę historyczną i uznawał to za swój sukces.
Profesor Misiak szybko okazał się być jedynym nauczycielem w szkole, który radził sobie z młodzieżą z klasy ósmej A, na którą skarżyli się wszyscy pedagodzy. Jego otwartość oraz ciekawość drugiego człowieka sprawiły, że uczniowie zaczęli darzyć go szczerą sympatią i nieświadomie wręcz chłonęli wiedzę historyczną. Uczniowie sądzili, że wszystko to było kwestią stosowania sposobu, a tymczasem faktycznie uczyli się i rozwijali swoją pasję dotyczącą tematów historycznych.
Dobry kontakt z uczniami odmienił też Alcybiadesa. Profesor w tym okresie stał się bardziej ożywiony i pewny siebie, odmłodniał widocznie, kupił sobie nową koszulę w różowe groszki. Chodził bardziej wyprostowany, a jego wiara w misję pedagogiczną również odżyła. Ufał swoim uczniom i odkrywał w nich ich potencjał, podczas gdy oni zyskali doskonałego pedagoga, prowadzącego ich przez meandry wiedzy historycznej.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.