Clive Staples Lewis to autor znanego cyklu „Opowieści z Narnii”, który rozpoczyna się powieścią „Lew, czarownica i stara szafa”, wydaną w roku 1950. Jest to moment, w którym świat poznał rodzeństwo Pevensie - czwórkę dzieci, która przez drzwi starej szafy, trafia do magicznej krainy zwanej Narnią. Piotr, Zuzanna, Edmund i Łucja nie mają jednak zbyt wiele czasu, by cieszyć się jej urokami, okazuje się bowiem, że w tym świecie władzę dzierży Biała Czarownica, zła królowa, która przy pomocy magii sprawiła, że w krainie zapanowała wieczna zima i nigdy nie było świąt Bożego Narodzenia. Dzieci muszą więc pokonać złą królową i zaprowadzić w Narnii spokój oraz ład. Pomaga im w tym prawowity władca tego świata, lew Aslan. W trakcie swoich przygód każde z nich przechodzi wewnętrzną przemianę.
Piotr na początku był bardzo odważnym i odpowiedzialnym chłopcem, który zawsze dbał o swoje rodzeństwo i opiekował się nim jako najstarszy brat. W Narnii naturalnie wziął na siebie odpowiedzialność za całą grupę i zaczął jej przewodzić.
Piotr w trakcie pobytu w Narnii rozwinął wiele spośród swoich cech charakteru. Przede wszystkim zmężniał i został pasowany na rycerza. Piotr zabił bowiem wilka, który zaatakował Zuzannę, co docenił Aslan. Rozwinął on w sobie także cechy przywódcze, dzięki czemu skutecznie poprowadził Narnijczyków do walki przeciwko Białej Czarownicy. Z chłopca Piotr zmienił się w dzielnego młodzieńca i dobrego dowódcę, który potrafi wziąć na siebie odpowiedzialność za losy całej Narnii.
Zuzannę czytelnicy poznają jako dobrą, troskliwą i miłą dziewczynkę, która jednak boi się wielu rzeczy i jako jedyna chce wrócić do domu po tym, jak dzieci dostały się do Narnii. Niepokoją ją nieznane miejsca i niebezpieczeństwa, jakie mogą tam czyhać na nią i na jej rodzeństwo.
W Narnii Zuzanna odnajduje w sobie odwagę, co widać chociażby w scenie, w której wraz z Łucją towarzyszy Aslanowi w trakcie jego spotkania z Białą Czarownicą. Po śmierci lwa opłakuje go i stara się godnie zająć jego ciałem. Wszystko to jest dowodem rodzącej się w niej odwagi. Dziewczynka ostatecznie zmienia się w łagodną, ale mężną kobietę.
Edmund jest postacią, która przechodzi największą przemianę spośród rodzeństwa Pevensie. Początkowo jest wyjątkowo niesympatycznym, złośliwym i skupionym na sobie chłopcem, dołącza nawet do popleczników Białej Czarownicy. Z czasem Edmund przekonuje się jednak, jak wielki błąd popełnił. Rozumie także, że jego czyny były wyjątkowo niegodziwe.
W trakcie wydarzeń powieści Edmund zmienia się i dojrzewa. W najważniejszej chwili wraca do swojego rodzeństwa i wraz z nim walczy po stronie dobra, za Aslana. W bitwie zostaje ciężko ranny, ale leczy go magiczna mikstura Łucji. Edmund ostatecznie dojrzewa, wyzbywa się swojego egoizmu i wraz z bratem i siostrami włada przez wiele lat Narnią. To bohater niejednoznaczny, który musi przejść trudną drogę, zanim dowie się, kim tak naprawdę jest i po czyjej stronie stoi.
Najmłodsza z czwórki rodzeństwa, czyli Łucja, także przeszła wewnętrzną przemianę. Pierwszy raz w Narnii znalazła się jako bystra, ciekawska dziewczynka, wydarzenia, jakich była świadkiem w tej krainie, znacznie ją jednak zmieniły. Przede wszystkim Łucja zahartowała się - nadal pozostała bardzo wrażliwą osobą, ale śmierć Aslana, bitwa o Narnię oraz skutki magii Białej Czarownicy, która bardzo okrutnie traktowała swoich wrogów, odcisnęły na niej piętno. Łucja stała się mężną osobą, która w obliczu zagrożenia nie ucieka, tylko działa tak, by mu zapobiegać. Rozwinęło się w niej także ogromne miłosierdzie, co było widoczne, gdy uratowała Edmunda od śmiertelnych ran, mimo że chłopak wcześniej naraził całą Narnię oraz swoje rodzeństwo na niebezpieczeństwo.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.