Cykl „Opowieści z Narnii” autorstwa Clive’a Staplesa Lewisa rozpoczyna się powieścią „Lew, czarownica i stara szafa”. Głównymi bohaterami utworu jest rodzeństwo Pevensie - Piotr, Zuzanna, Edmund oraz Łucja. Trafiają oni do magicznej krainy zwanej Narnią, gdzie zmierzyć się muszą z Białą Czarownicą, od dawna terroryzującą wszystkich jej mieszkańców. Każdy z bohaterów odznacza się swoim własnym wyjątkowym charakterem, na przykład Zuzanna jest wyjątkowo troskliwa, dobra i miła.
Zuzanna jest drugą najstarszą osobą z czwórki rodzeństwa, przez co często zachowuje się jak matka w stosunku do Edmunda oraz Łucji. Jest wyjątkowo troskliwa, opiekuńcza i otacza młodsze rodzeństwo wyjątkową pieczą. Dba bowiem o to, by nie spotkało ich nic złego. To właśnie Zuzanna wraz z Piotrem udaje się do profesora, gdy zaczynają ich martwić opowieści Łucji o magicznej kranie, do której dostała się przez szafę. Zuzanna jest bardzo delikatna i empatyczna, jej wrażliwość nie pozwala jej przejść obojętnie obok cierpienia innych osób. Dlatego głęboko poruszyło ją to, że Aslan oddał swoje życie, by Edmund uniknął śmierci z rąk Białej Czarownicy.
Zuzanna zawsze myśli o innych i ich potrzebach - to właśnie ona wpadła na pomysł pożyczenia futer z szafy profesora, by dzieci nie zmarzły w zimowym krajobrazie Narnii. W obliczu przeszkód, problemów czy zagrożeń dziewczyna nie traci głowy, tylko skupia się na ich rozwiązaniu. Zuzanna pomaga także w przygotowaniu kolacji w domu bobrów. Świetnie orientuje się w praktycznych zagadnieniach, takich jak prowadzenie domu.
Po odkryciu Narnii Zuzanna - w przeciwieństwie do Piotra - obawia się wyruszenia w głąb nieznanej jej krainy. Protestuje także przeciwko udaniu się do domu pana Tumnusa, by dowiedzieć się, czy z faunem wszystko jest w porządku. Myśli bowiem o wszystkich niebezpieczeństwach, jakie mogą spotkać dzieci w trakcie wędrówki po tym miejscu. To bardzo rozsądna bohaterka, która woli unikać problemów, niż się na nie narażać.
Ostatecznie jednak także wykazuje się odwagą i wspiera swoje rodzeństwo w ich działaniach, nawet jeśli ma związane z nimi obawy. Towarzyszyła wszak Aslanowi w jego ostatniej drodze, widziała jego śmierć, opłakała ją, a następnie była świadkiem tego, jak lew przywracał do życia zamienione w posągi stworzenia. Ona także wybacza Edmundowi jego zdradę i cały czas martwi się o młodszego brata. Wszystko to wymagało od niej niezwykłej odwagi, Zuzanna musiała przełamać bowiem swoje liczne obawy. Często ulega wzruszeniu i płacze.
Zuzanna wraz ze swoim rodzeństwem zasiada na tronie w Ker-Paravel. Wyrasta na przepiękną kobietę o długich, czarnych włosach, a jej poddani określają ją mianem Łagodnej. Jest to chyba najlepsze określenie charakteru wrażliwej Zuzanny, która nie przepadała za konfliktami. O rękę Zuzanny zaczyna w pewnym momencie konkurować wielu mężczyzn, chcących poślubić tę łagodną, piękną kobietę, wierząc, że będzie ona odpowiednią towarzyszką ich życia.
Zuzanna w trakcie powieści zmienia się więc z wrażliwej dziewczynki w łagodną, ale odważną kobietę. To bohaterka, która troszczy się o swoje rodzeństwo niczym matka i zawsze stara się unikać kłopotów. Działa w sposób praktyczny i rozsądny, często jako pierwsza dostrzegając potrzeby innych osób. To dobra, empatyczna osoba, na której zawsze można polegać. Stara się ona także przełamywać swoje lęki i wykazywać się męstwem w trudnych sytuacjach.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.