„Sokół” to nowela Giovanniego Boccaccia, która wchodzi w skład dzieła pod tytułem „Dekameron”. W tekście tym zawartych jest wiele historii, które nawzajem opowiada sobie grupa dziesięciu florentczyków, wspólnie kryjących się przed zarazą. „Sokół” opowiada o losach florenckiego szlachcica, Federigo degli Alberighi, który próbował zdobyć względy niejakiej Giovanny, niestety - bez powodzenia. Próbując wzbudzić w niej cieplejsze uczucia, sięgał po wiele różnych środków.
Początkowo Federigo próbował zdobyć serce swojej wybranki przy pomocy konwencjonalnych metod. Brał więc udział w turniejach rycerskich, w trakcie których popisywał się swoimi umiejętnościami i sprawnością fizyczną. Starał się także cały czas wystawiać wspaniałe, wystawne uczty, obsypywał także Giovannę hojnymi podarkami, które miały jej zaimponować. Na próbach rozkochania w sobie kobiety Federigo stracił cały swój majątek, został mu tylko sokół.
Gdy Giovanna owdowiała i ponownie nawiązała kontakt z Federigo, ten zaczął spędzać czas z jej synem i zaprzyjaźnił się z nim. Jak się okazało, była to jednak ze skuteczniejszych metod zyskania przychylności kobiety. W akcie ostatecznego poświęcenia Federigo zabija i piecze swojego ukochanego sokoła, by podjąć Giovannę odpowiednio wystawną kolacją. Stracił on bowiem majątek i nie jest w stanie ugościć jej niczym lepszym. Tymczasem Giovanna przybywa do niego właśnie po to, by prosić Federiga i ofiarowanie tego sokoła jej śmiertelnie choremu synkowi. Gdy mężczyzna dowiaduje się o tym, jest załamany - zrobiłby dla Giovanny i jej dziecka wszystko, są mu bowiem bardzo bliscy.
Federigo sięga więc po wiele różnorodnych środków, by zdobyć serce Giovanny. Jednak to właśnie jego ogromna ofiara i poświęcenie sokoła ostatecznie przekonują ją, że Federigo jest odpowiednim kandydatem do jej ręki.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.