„Sokół” to nowela, która jest częścią „Dekameronu” autorstwa Giovanniego Boccaccia. Opiera się on na opowieściach snutych przez dziesięciu florentczyków, którzy wspólnie schronili się w okolicach miasta przed zarazą. Nowela „Sokół” opowiada zaś o losach szlachcica zwanego Federigo degli Alberighi. Zakochał się on w pięknej Giovannie, jednak ta początkowo nie odwzajemniała jego uczuć.
Federigo początkowo próbował zaimponować Giovannie, biorąc udział w turniejach rycerskich, prezentując swoje umiejętności w walce, urządzając liczne uczty i organizując polowania. Niestety jego ukochana nie zwraca uwagi na jego wysiłki i nie odwzajemnia jego uczucia, Federigo trwoni więc majątek na próżno. Giovanna natomiast poślubia innego mężczyznę. Federigo zostaje sam z sokołem, dzięki któremu się utrzymuje. Gdy po pewnym czasie Giovanna wraca do jego życia, Federigo zabija sokoła i podaje go w trakcie kolacji, by godnie przyjąć swoją ukochaną. Nie ma już bowiem pieniędzy na nic innego.
Federigo początkowo próbował zaimponować Giovannie tradycyjnymi metodami, pokazywał jej swoją siłę i majątek. Starał się w ten sposób wyróżnić na tle innych przymiotami, którymi mógł się pochwalić każdy inny szlachcic. Sytuacja Federiga zmieniła się dopiero, gdy zaczął starać się o względy Giovanny w inny sposób i poświęcił dla niej to, co było dla niego najcenniejsze, czyli sokoła. Dopiero ten dar, pełen poświęcenia i ofiary, sprawił, że Giovanna inaczej spojrzała na mężczyznę.
Zmianę Federiga można wytłumaczyć doświadczeniem i refleksją, gdy nic nie było w stanie zaskarbić mu uznania Giovanny. Wówczas dostrzegł, co jest dla niego naprawdę ważne i że poświęcenie tego dla niej jest czynem godnym pochwały i docenienia.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.