„Żywot człowieka poczciwego” to utwór Mikołaja Reja, stanowiący najobszerniejszą część Źwierciadła, wydanego w 1567/1568 roku w Krakowie. Jest dziełem parenetycznym, przedstawiającym wzorcowy model życia szlachcica-ziemianina, cnotliwego i oddanego obowiązkom społecznym. Składa się z trzech ksiąg – pierwsza opisuje stworzenie świata, wychowanie dzieci i wybór stanu, druga skupia się na małżeństwie, obowiązkach szlachcica i pochwałach życia wiejskiego, a trzecia rozważa starość i śmierć jako naturalny kres ludzkiego życia. Rej, posługując się charakterystycznym stylem pełnym zdrobnień, powtórzeń i pytań retorycznych, ukazuje ideał człowieka poczciwego, żyjącego w zgodzie z naturą i wartościami chrześcijańskimi. Żywot człowieka poczciwego jest jednym z najważniejszych dzieł polskiej literatury renesansowej, podsumowującym dorobek twórczy Reja i promującym ideały szlacheckiego życia.