Miłość jako natchnienie poetów wielu epok - wypracowanie

Autorką opracowania jest: Marta Grandke.

Miłość to wyjątkowo silne uczucie, któremu często towarzyszy wiele sprzecznych emocji. Próbowano ją zdefiniować na wiele różnych sposobów, a ostatecznie i tak, by ją zrozumieć, trzeba ją po prostu przeżyć. Miłość, dążąc do spełnienia, jest w stanie pokonać wszelkie bariery, przekroczyć granice i zmieniać świat. Nie można się więc dziwić, że jest jednym z ulubionych tematów oraz inspiracji poetów na przestrzeni wszystkich epok, od starożytności, aż po czasy współczesne. Wielu artystów przez wieki próbowało uchwycić jej sens i opowiedzieć o niej właściwymi słowami. Dzięki tym próbom widać dziś, że miłość zajmowała człowieka od samego początku jego istnienia oraz że wraz z czasami zmieniało się także jej pojmowanie. Inna była miłość w średniowieczu, a inna jest w obecnych czasach. 

W epoce renesansu znaleźć można przykład niezwykle silnej miłości, co prawda nie romantycznej, ale za to ojcowskiej. Jan Kochanowski był niezwykle przywiązany do swojej córeczki Urszulki i bardzo mocno przeżył jej śmierć, gdy dziewczynka miała zaledwie trzy lata. To właśnie miłość do niej i cierpienie po jej stracie natchnęły Kochanowskiego do stworzenia cyklu trenów, w których upamiętnił postać swojego dziecka. W ten sposób sprawił, że Urszulka i miłość jej ojca do niej stały się nieśmiertelne i na zawsze zapisały się się w historii literatury polskiej. Miłość była dla Kochanowskiego impulsem, by upamiętnić swoje dziecko i opłakać je, tworząc poezję. Była więc ona silną inspiracją do tworzenia poezji, nawet jeśli były to treny, opłakujące ukochaną zmarłą osobę.

Epoka romantyzmu to czas, w którym miłość była szczególnie popularnym tematem, zwłaszcza nieszczęśliwa. Przykładem poety, który takiej doświadczył i opisał ją w swojej poezji był Adam Mickiewicz. Jego niespełnione uczucie do Maryli Wereszczakówny zaowocowało wieloma utworami i wielokrotnie pojawiało się w tekstach znanego narodowego wieszcza. W balladach jego autorstwa wątek nieszczęśliwej, zawiedzionej, ale bardzo silnej miłości pojawia się często, jak na przykład w utworze “To lubię”, “Świtezianka” czy “Lilije”. Romantyzm to epoka, w której ceniono silne emocje, gwałtowne porywy serca i miłosne historie. Uczucie było więc doskonałą inspiracją do tworzenia, z której korzystał nie tylko Mickiewicz, ale także inni poeci, tworzący w tym okresie.

W późniejszych epokach miłość także była tematem poezji i silną dla niej inspiracją. Bolesław Leśmian pisał o niej często, a w przypadku jego twórczości nacisk położony został na miłość fizyczną. Leśmian jest bowiem twórcą licznych erotyków, w których para kochanków staje się jednością z naturą, zatracając się w swoich uniesieniach. Ma to miejsce na przykład w utworze “W malinowym chruśniaku”. Erotyki Leśmiana pełne są subtelności i wrażliwości, a przedstawiona w nich miłość spełniona i piękna. Sceny erotyczne często rozgrywają się w nich na tle przyrody, która przyjmuje człowieka na swoje łono. Kochankowie stają się jej częścią, a miłość w wierszach Leśmiana (tworzonych już w dwudziestoleciu międzywojennym) przedstawiana jest jako coś najbardziej naturalnego, przynależnego do odwiecznego porządku świata. Charakteryzuje to całą poezję miłosną tamtych czasów, która stała się śmielsza i bardziej erotyczna, traktowana naturalnie.

W czasach współczesnych zainteresowanie miłością nie słabnie, pojawia się ona w dziełach takich poetów i poetek jak Agnieszka Osiecka czy Wisława Szymborska. W przypadku poezji tej drugiej autorki miłość ukazywana jest jako coś codziennego, swojskiego, co dotyka każdego. Jest ona prostym uczuciem, które trudno zrozumieć. Szymborska ukazuje miłość zwyczajną, bez targających nią silnych emocji, taką prostą i codzienną, jaką widzi się wokół siebie. Jeden z jej wierszy pod tytułem “Kot w pustym mieszkaniu” ukazuje, co dzieje się, gdy tej miłości zabraknie na przykład w wyniku śmierci drugiej osoby. Jak towarzyszące temu okoliczności zdają się być prozaiczne, a równocześnie jak miłość ta niezauważalnie przenikała każdy aspekt codzienności. Szymborska również inspirowała się więc miłością, ale jej spokojną, codzienną odmianą, tak inną od miłości romantycznej.

Miłość jest więc natchnieniem poetów każdej epoki. W każdej z nich była ona portretowana i przeżywana inaczej, jednak zawsze była silnym natchnieniem, popychającym poetów do twórczości i opisywania tego niezwykłego uczucia.


Przeczytaj także: Jeśli komu droga otwarta do nieba, tym co służą ojczyźnie. Napisz rozprawkę, w której udowodnisz, że miłość ojczyzny była istotą życia wielu bohaterów literackich

Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem. Bardzo dziękujemy.