Ismena do Antygony o łamaniu praw ludzkich:
Posłuszną będę władcom tego świata,
Bo próżny opór urąga rozwadze.
Chór o bratobójstwie:
Nie błyszczy żaden chwały łup,
Gdzie brat na brata podniósł ramię,
Tam obok trupa poległ trup.
Kreon o naturze ludzkiej:
( ) wielu do zguby
Popchnęła żądza i zysku rachuby.
Kreon o roli państwa:
( ) nasze szczęście w szczęściu miasta leży.
Kreon o potędze pieniądza:
( ) nie ma gorszej dla ludzi potęgi
Jak pieniądz: on to i miasta rozburza,
On to wypiera ze zagród i domu,
On prawe dusze krzywi i popycha
Do szpetnych kroków i nieprawych czynów.
Kreon o nieuczciwym zysku:
Bo to jest pewne, że brudne dorobki
Częściej do zguby prowadzą niż szczęścia.
Chór o wielkości człowieka:
Siła jest dziwów, lecz nad wszystkie sięga
Dziwy człowieka potęga.
Antygona do Kreona o miłości do rodzeństwa:
Czcić swe rodzeństwo nie przynosi wstydu.
Antygona do Kreona o wartościach, jakimi się kieruje:
Współkochać przyszłam, nie współnienawidzić.
Antygona do Ismeny o miłości:
Słowami świadczyć miłość – to nie miłość.
Inne wypowiedzi Antygony:
Nieszczęsna, żywa do grobowej groty.
Jakież to bogów złamałam ustawy?
Jakże do bogów podnosić mam modły,
Wołać o pomoc, jeżeli czyn prawy,
Który spełniłam uznano za podły?
( ) skąd bym piękniejszą ja sławę uszczknęła,
jak z brata pogrzebania?
Chór o tragizmie życia człowieka:
A wieczne prawo gniecie ziemi syny,
Że nikt żywota nie przejdzie bez winy.
Chór o nieuchronności wyroków losu:
Nikt się na ziemi nie ustrzeże winy.
Tyrezjasz o omylności ludzi:
( ) wszystkich jest ludzi
Błądzić udziałem i z prostej zejść drogi.
Przodownik chóru o nieuchronności przeznaczenia:
( ) próżne marzenia,
By człowiek uszedł swego przeznaczenia.
Posłaniec o źródle ludzkich nieszczęść:
( ) wśród ludzi tłumu
Największe klęski płyną z nierozumu.
Chór o potędze rozumu:
Nad szczęścia błysk, co złudą mar,
Najwyższy skarb – rozumu dar.
Ostatnia aktualizacja: 2022-08-11 20:23:59
Opracowanie stanowi utwór w rozumieniu Ustawy 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszelkie prawa autorskie przysługują poezja.org. Dalsze rozpowszechnianie utworu możliwe tylko za zgodą redakcji.