Nie zapomnimy o was,
Smutne leśne groby;
Nie zapomnimy o was,
Chmurne dnie żałoby;
Nie rzucimy za siebie
Szat znoszonych czerni;
Nie rzucimy za siebie
Z wieńców naszych ciemni.
Nikt się z nas nie wyrzecze
Po przodkach puścizny;
Nikt się z nas nie wyrzecze
Rany ani blizny;
Nikt nie wypleni z serca
Wieków starych pleśni;
Nikt nie wypleni z serca
Starych wieszczów pieśni.
Ale weźmiemy rozbrat
Z sercem jadowitem;
Ale weźmiemy rozbrat
Ze złością i zgrzytem;
Ale się odżegnamy
Od zemsty płodzenia;
Ale się odżegnamy
Od krwi i płomienia.
I potrząśniemy kwieciem
Smutne leśne groby;
I potrząśniemy kwieciem
Chmurne dnie żałoby
I powierzymy Bogu
Swe ziemskie zatargi;
I powierzymy Bogu
Swe jęki i skargi.