Epilog

(trochę z Puszkina)

I koniec. Czas już pióro złożyć
i w sukno biurka trzasnąć pięścią.
A wnet ze stron kilkudziesięciu
odezwą się dziesiątki nożyc.
Wiem dobrze. Maska nic nie wskóra,
zgadniecie, kto wam sen narusza,
bo mnie poznacie po pazurach,
jak ja poznaję was po uszach.