Biedny chłopak zakochany

Biedny chłopak zakochany
Smętną minę ma Westera —
W sercu rana obok rany,
Cudem tylko nie umiera.
Znają go już nocni stróże —
Co noc pod jej okna chodzi, —
Ona błogo spi na górze,
On na dole w błocie brodzi....
Ona błogo śni — nie o nim,
Chociaż tak szaleje za nią,
Ktoś jej przysłał dziś anonim
W krótkich słowach: „Kocham panią!“...
Ten ktoś łatwiej dopnie celu,
Gdy ciekawość jej podraźni —
Z dwóch przy jednej, przyjacielu,
Los któregoś zawsze zbłaźni....

Czytaj dalej: Choina - Marian Gawalewicz