Więc znowu Maj!... zakwitł pierwiosnek
I znowu świeża zieleń.
Znów doba snów, miłosnych piosnek
I nowych rozanieleń....
Więc znowu Maj!... słowiczych trylów
Koncert się w gajach pocznie
I romans róż z zgrają motylów,
Stokroć i jej wyrocznie....
I księżyc, ach! kusiciel stary,
Dziwy wyprawiać będzie,
Zakwitną bzy, miłosne pary
Snuć się znów zaczną wszędzie...
Więc znowu Maj!... znów się powtórzą
Odwieczne, stare dzieje,
Bo chociaż kres wszystkiemu wróżą,
Nie, świat się nie starzeje!...
I musi iść wciąż w nową kolej
Przez drogi swe konieczne —
Nie zginąć mu!... wina mi dolej,
Bo miłość z wiosną — wieczne.
Niech żyje Maj, co ukwiecony
Przychodzi na świat w gości —
Niech zabrzmi pieśń na wszystkie strony
W cześć wiośnie i miłości!...