Gdy po życia męce ciało moje skona,
Serce bić przestanie,
Jako młot w tej ranie...
Ma znękana dusza powie: Wyzwolona!
Nieprzebraną miarą
Piołun piłam czarą
Odchodzę w zaświaty, jam już duch skrzydlaty
Ofiara spełniona....
Źródło: Moje pieśni, Maria Paruszewska, 1934.