Do *** (Ptaku wędrowny, gdzie znów szybujesz?)

Ptaku wędrowny, gdzie znów szybujesz?
Po jakiej świata przestrzeni?
Nie opal piórek, co malowniczo
Błyskają złotem wśród cieni.
Oszczędzaj skrzydeł podczas podróży,
Nie daj się okryć żałobie,
Któżby nam śpiewał? — kto cię zastąpił?
Żal byś zostawił po sobie!
A tobie ciepła, słońca potrzeba,
I gwiazd, co świecą nad nami,
Nie zniżaj lotu, bo ziemia szara,
Przesiąkła bólem i łzami.
Ceń twoją wolność jak skarb jedyny,
Co się raz tylko posiada,
Bo gdy stracona... już nie powróci,
I szczęściu grozi zagłada.
Wracaj do kraju z pieśnią rodzinną,
Co sen twój słodziła lekki,
Śpiewaj ją twoim potężnym głosem,
Aby przetrwała na wieki.
A gdy napotkasz na twojej drodze
Oddane serce, co nęci ciebie,
Wstrzymaj lot chyży i z wiarą w przyszłość,
Pobuduj gniazdo dla siebie!
Szczęścia swojego ten tylko katem,
Co lekkomyślny w wyborze —
Pytaj się serca — poradź rozumu,
A wskażą dni twoich „zorżę“.