*** (Zaszumiał las, zaszumiał las...)

Zaszumiał las, zaszumiał las,
 Od płaczu mojej pieśni...
Po szczytach drzew ruszył się śpiew,
 Ptaszkowie łkają leśni...

Zakipiał zdrój, zakipiał zdrój
 Od tęsknot moich żaru,
I sine mgły i srebrne łzy
 Rozbłysły w cieniach jaru...

Zerwał się wiatr, zerwał się wiatr,
 Echem mych skarg zbudzony,
I poniósł szum żałosnych dum
 W dalekie, cudze strony...

Uderzył dzwon, uderzył dzwon,
 Jak serce me, na trwogę,
A sennych chat, gdzie lud, gdzie brat,
 Rozbudzić dziś nie mogę!