Fale gdzieś daleko płyną
Tak lubo na świecie;
A nad rzeką siedzi dziewczę
I wianeczki plecie.
Woń rozkwitu tchnie w powietrzu
Tak lubo na świecie!
A dziewczyna, marząc, pyta:
Komu dam to kwiecie?
Pędzi jeździec brzegiem rzeki,
Kłania się dziewczynie;
Ona tęsknie za nim patrzy;
Już zniknął w gęstwinie.
Płacze dziewczę i w prąd rzeki
Rzuca wonne kwiecie;
Słowik śpiewa o miłości,
Tak lubo na świecie!