Pieśń wiejska

Wsi spokojna, wsi wesoła,
Śpiewać ciebie kto wydoła?
Kto użytków, kto twej pracy
Czuje rozkosz? my, wieśniacy.

My z naszego pijąc Sanu,
Wierni sobie, wierni panu,
Znamy tylko ten brzeg mały,
Gdzie nas matki kołysały.

Dziękujemy Bogu za to!
Nasza wiosna, nasze lato,
Nasza jesień ubarwiona
Sypie kłosy, roni grona.

Nam się w nocy księżyc śmieje,
Nam poranek rosy leje,
Nam się tylko ziemia godzi,
Wschodzi słońce i zachodzi.

Szumią dęby, kwitnie łąka,
Pagórkami cień się błąka,
Niech się wielki świat przewraca,
Z nami pokój, miłość, praca!

Czytaj dalej: Oda do wąsów - Franciszek Dionizy Kniaźnin