„Profesor Andrews w Warszawie” to opowiadanie Olgi Tokarczuk, wchodzące w skład zbioru Gra na wielu bębenkach, wydanego w 2011 roku. Utwór ukazuje losy brytyjskiego profesora psychoanalizy, który przybywa do Polski z zamiarem wygłoszenia wykładu. Jego podróż szybko zmienia się w surrealistyczne doświadczenie pełne zagubienia i niezrozumienia. Profesor, początkowo pełen entuzjazmu, napotyka liczne przeszkody – od zgubionego bagażu po trudności w komunikacji z mieszkańcami. Jego oczekiwania dotyczące otwartości i intelektualnej wymiany zderzają się z ponurą rzeczywistością Warszawy w stanie wojennym. Miasto jawi mu się jako obce, szare i wrogie, a brak możliwości porozumienia się z otoczeniem wzmacnia jego poczucie izolacji i bezradności.
Opowiadanie Tokarczuk jest metaforycznym studium konfrontacji między Zachodem a Wschodem, jednostką a systemem oraz racjonalnym umysłem a irracjonalnością świata. Profesor Andrews, pozbawiony swojej pozycji i narzędzi intelektualnych, staje się zwykłym, zagubionym człowiekiem, którego wiedza okazuje się bezużyteczna w obliczu chaosu rzeczywistości. Jego podróż po Warszawie symbolizuje proces dezintegracji tożsamości i poszukiwania sensu w świecie pełnym absurdów. Opowiadanie wpisuje się w nurt literatury egzystencjalnej, podkreślając uniwersalny motyw wyobcowania i konfrontacji z nieznanym.