„Barbara Radziwiłłówna” to klasycystyczny dramat autorstwa Alojzego Felińskiego, który po raz pierwszy opublikowano w 1820 roku. Jest oparty na faktycznych wydarzeniach towarzyszących małżeństwu króla Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłłówną. W związku z tym występujący w nim bohaterowie zostali stworzeni w oparciu o rzeczywiste postaci historyczne, jednak Feliński miejscami je ubarwił, posługując się literacką fantazją.
Spis treści
To król Polski, a także ostatni z Jagiellonów, syn Bony i Zygmunta I. August jest zakochany w Barbarze Radziwiłłównie, którą poślubił w tajemnicy; jego wybranka nie cieszy się jednak dobrą opinią na dworze, zwłaszcza u matki króla. August walczy o to, by jego żonę koronowano, i jest gotów posunąć się do wojny domowej. Pozostaje rozdarty między miłością do Barbary, lojalnością wobec matki a obowiązkami władcy Polski. Ostatecznie to postać tragiczna, gdyż żona umiera tuż po koronacji, otruta przez własną teściową, czyli jego matkę.
To córka hetmana litewskiego Jerzego Radziwiłła i żona Zygmunta Augusta, koronowana w 1550 roku po wielu sporach. W rzeczywistości Barbara wdała się z Augustem w romans i wyszła za niego potajemnie; nazywano ją „wielką nierządnicą litewską”. W dramacie jest kobietą głęboko zakochaną w Auguście, gotową ustąpić, by mąż przede wszystkim chronił państwo i poddanych. To postać tragiczna: przymuszana do rozstania z ukochanym, po uzyskaniu korony królowej Polski zostaje otruta przez teściową i przedwcześnie umiera.
To druga żona Zygmunta Starego, księżniczka mediolańska, matka Augusta i Izabelli, teściowa Barbary. Postać podstępna i okrutna, która próbowała wymusić na synu rozwód z ukochaną żoną. W wyniku sporu wyjechała do Włoch, zabierając z dworu liczne kosztowności. Bona dostrzegała zagrożenia, przed jakimi stała Polska, i chciała im zapobiec poprzez małżeństwo syna z Katarzyną Habsburżanką, czemu stało na przeszkodzie jego małżeństwo z Barbarą.
Córka Zygmunta Starego i Bony, siostra Augusta oraz żona Jana Zápolyi; walczyła z Ferdynandem Habsburgiem o tron dla syna, a do Polski przyjechała po śmierci Barbary. W dramacie staje się przyjaciółką i powiernicą Barbary, wspiera ją i swego brata.
To krakowski kasztelan i hetman, człowiek mężny i odważny, cechujący się wyjątkowym honorem oraz prawdziwym patriotyzmem; przyjaciel Augusta.
To niezwykle dumny magnat, a zarazem warchoł, który piastował urząd Marszałka Wielkiego Koronnego, trzymając w rękach władzę policyjną i sądowniczą. Buntował się przeciwko Augustowi i stanął na czele pospolitego ruszenia w swoim województwie.
To starosta samborski i burgrabia krakowski, który często występował przeciwko Barbarze. Nie był marszałkiem sejmu, ale pozostawał w stronnictwie Zygmunta Augusta.
Aktualizacja: 2025-11-04 17:31:36.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.