Albert Camus jest znany między innymi jako autor mikropowieści zatytułowanej „Obcy”. Wydano ją w roku 1942. Stanowi ona opis losów człowieka wyobcowanego w świecie, w którym przyszło mu żyć. Meursault nie potrafi okazywać emocji i zaangażować się nawet we własne życie. Dzieło to jest przykładem tekstu z nurtu egzystencjalizmu i filozofii buntu, a także absurdu. W tekście Camus wykorzystać wiele interesujących motywów literackich.
Spis treści
Ponieważ „Obcy” to dzieło z nurtu filozoficznego znanego jako egzystencjalizm, to bez wątpienia motyw egzystencji, a także rozważania jej natury, jest obecny w dziele. Ten nurt za najważniejszy aspekt istnienia człowieka i nad tym też zatrzymuje się Camus. Meursault to człowiek wyobcowany nawet z własnego życia, nie potrafi się w nie zaangażować, przeżywa je mechanicznie, dni nie różnią się od siebie. Nawet śmierć jego matki w praktyce niczego nie zmienia. Dopiero dokonanie morderstwa i skazanie Meursaulta na śmierć inspiruje go do przemyśleń nad życiem, przeżywania emocji i refleksji dotyczącej tego, że śmierć kończąca życie jest w nim właściwie najważniejszym elementem. Bohater Camusa nie potrafi przyjąć tego świata jako swojego, odnaleźć się w nim i określić istoty swojej egzystencji. Udaje mu się to dopiero w obliczu nadchodzącego zgonu.
Camus wykorzystuje również motyw morderstwa. To czyn, który odmienia chłodne, mechaniczne, bezbarwne i pozbawione sensu życie Meursaulta. Potem zostaje bowiem aresztowany i osadzony w więzieniu. Zbrodnię popełnia pod wpływem słońca, nie potrafi jednak wyjaśnić, czemu strzelił do zabitego aż pięć razy. Morderstwo sprowadza na niego więzienie i proces, ale dopiero kara śmierci tym spowodowana sprawia, że Meursault jest w stanie ocknąć się z marazmu i przeżywać własną egzystencję. Morderstwo w swoisty sposób prowadzi zatem bohatera do swoistego przebudzenia i oczyszczenia, do przeżycia emocji i zrozumienia, co jest w życiu najważniejsze.
Meursault odrzuca wartości, jakie narzuca mu rzeczywistość, w której żyje. To między innymi wiara, bohater jest bowiem ateistą. Po morderstwie sędzia i ksiądz próbują go zachęcić do nawrócenia się, upatrując w tym szansy na ratunek Meursaulta. Ten jednak nie ma zamiaru udawać wiary i nawracać się w chwili zagrożenia. Ateizm Meursaulta to coś, co w innych wzbudza niechęć i strach, przez co otoczenie negatywnie się do niego nastawia. Pod tym względem Meursault pozostaje autentyczny, odrzucając konsekwentnie obce sobie wartości.
Po zabójstwie Araba Meursault trafia do więzienia, gdzie oczekuje na proces. Wiąże się z tym motyw niewoli. Więzienie nie wzbudza w Meursaulcie większych emocji. Jedynie wspomina on o trudnościach, jakich doświadczał, zanim porzucił sposób myślenia wolnego człowieka i dostosował się do warunków więzienia. Po zaakceptowaniu tego jego codzienność stała się prosta i niewymagająca.
W tekście jest obecny motyw śmierci. Umiera matka Meursaulta, co nie wzbudza w nim żadnych emocji, co stanie się jego problemem w trakcie procesu. Sam potem jest skazany na karę śmierci. Z tego powodu dochodzi ostatecznie do wniosku, że to właśnie śmierć jest najważniejszym elementem ludzkiej egzystencji.
W powieści można wskazać motyw emocji, a raczej ich braku u głównego bohatera. Nie angażuje się on emocjonalnie nawet we własne życie czy relacje z otaczającymi go ludźmi. Dopiero nadchodząca śmierć przynosi oczyszczenie.
Aktualizacja: 2025-10-10 00:16:05.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.