„Obcy” to mikropowieść z roku 1942, której autorem jest Albert Camus. Opowiada ona o losach pewnego algierskiego urzędnika, który traci matkę, a następnie zostaje przez swojego sąsiada wplątany w porachunki związane z sutenerstwem i ostatecznie zostaje aresztowany i skazany na śmierć.
Meursault to główny bohater, a zarazem narrator powieści „Obcy” Camusa. Stanowi on portret osoby, która cierpi na atrofię moralną, a także egzystencjalną. Jego egzystencja nie ma większego sensu, jest on samotny wśród ludzi, z którymi przyszło mu żyć. Nie ma on potrzeby działania i podejmowania inicjatywy.
Dzięki prowadzeniu narracji przez Meursaulta czytelnik dowiaduje się o nim więcej i poznaje jego perspektywę. Bohater chłodno i szczegółowo relacjonuje każdy kolejny dzień, ale nie jest emocjonalnie zaangażowany we własną opowieść dotyczącą jego własnego życia. W jego oczach każdy kolejny dzień to ciąg tych samych i mechanicznie powtarzanych czynności, a wszystko to czyni bezrefleksyjnie. Zgadza się na ślub z Marią, ale bez wahania przyznaje, że jej nie kocha. Nic nie ma dla niego większej wartości, równie beznamiętnie i bez emocji przyjmuje informację o awansie i wyjeździe do Paryża. Jest mu to bowiem obojętne, tak jak wszystko inne.
Życie Meursaulta zmienia się dopiero wtedy, kiedy on sam dopuszcza się morderstwa. Trafia wówczas do więzienia, gdzie musi zrezygnować z myślenia jak wolny człowiek i dostosować się do panujących tam warunków. Z czasem zaczyna się tam wręcz czuć jak w domu. Dochodzi też do wniosku, że człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wszystkiego. Jako więzień organizuje sobie dzień, zajmując czas spaniem, zaspokajaniem podstawowych potrzeb i czytaniem powieści znalezionej w sienniku. Udaje mu nawet odwyknąć od papierosów i przestaje myśleć o kobietach. Powoli wyzbywa się resztek indywidualności.
Monotonny pobyt w więzieniu przerywa proces Meursaulta. Jednak on też nie porusza go przesadnie, czuł się obojętny wobec kolejnych zeznań i świadków. Nie słuchał ich nawet specjalnie uważnie. Męczył go upał i dręczyła nuda. Wydawało mu się też, że cała sprawa odbywa się poza nim, bez jego udziału. Nie czuł sprawczości, ale też nie próbował jej odzyskać. Zachowywał się dokładnie tak, jak przed uwięzieniem.
Morderstwo nie sprawiło przyjemności Meursaultowi, jednak nie żałował go. Nie był bowiem w stanie odczuwać takich emocji, bez względu na powód. Zajmował się tym, co się działo, nie poświęcał czasu na refleksję. Gdy skazano go na śmierć, to się jednak zmieniło. Meursault zaczął rozważać własne życie, możliwości, jakie mu pozostały, a także to, co właściwie śmierć powinna znaczyć dla człowieka. Wreszcie naszły go prawdziwe, autentyczne myśli, a także emocjonalny wybuch gniewu w trakcie wizyty kapelana. To pozwoliło Meursaultowi na oczyszczenie się i ostateczne pogodzenie się z perspektywą nadchodzącej śmierci. Uznał ją też za coś najważniejszego w życiu człowieka. Pragnął jedynie, by wiele osób obserwowało jego egzekucję.
Istotny w postaci Meursaulta jest jego ateizm. W obliczu śmierci nie zwrócił się z trwogą do Boga z prośbą o ratunek. Ostatnie chwile życia nie skłoniły bohatera do nawrócenia się, mimo namawiania go przez prokuratora i księdza. Meursault na wiarę nie miał czasu, nie chciał się widzieć z kapelanem, jego obecność go nudziła. Sędzia wierzył, że tylko wiara i skrucha wyzwolą Meursaulta, jednak tamten wyznał, że jest ateistą, czym przeraził sędziego. Meursault pozostawał zatem pod tym względem bardzo autentyczny, gdyż nie zamierzał udawać czegoś, w co po prostu nie wierzył
Meursault to zatem bohater bierny, chłodny i niezaangażowany emocjonalnie we własne życie. Nie był wierzący, nie kochał kobiety, z którą miał się ożenić, nie wzruszyła go śmierć matki. Zdawał się zatem nie brać udziału we własnym życiu. Dopiero perspektywa śmierci przez ścięcie ożywiła bohatera, skłoniła go do refleksji, a także do przeżycia faktycznych emocji. Śmierć jawiła mu się jako nieunikniony, a zarazem najważniejszy element ludzkiej egzystencji.
Aktualizacja: 2025-10-07 09:30:22.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.