Ofelia, jedna z ważniejszych postaci dramatu Williama Szekspira pt. „Hamlet”, a zarazem ofiara dworskich intryg. Jej tragiczny los odzwierciedla dramat osoby uwięzionej między miłością a obowiązkiem wobec rodziny. Subtelna i pełna uroku, Ofelia staje się ofiarą wydarzeń, na które nie ma wpływu, co czyni jej postać jeszcze bardziej wzruszającą.
Spis treści
Ofelia nie jest szczegółowo opisana w dramacie, jednak z jej charakterystyki wyłania się obraz młodej kobiety o delikatnej, dziewczęcej urodzie. W jej wyglądzie dominuje prostota, pozbawiona przepychu dworskiego. Symbolicznym przedstawieniem Ofelii jest scena jej śmierci, gdzie Szekspir porównuje ją do rusałki unoszącej się na wodzie w otoczeniu kwiatów: „I z kwiecistymi trofeami swymi wpadło w toń biedne dziewczę. Przez czas jakiś wzdęta sukienka niosła ją po wierzchu jak nimfę wodną”. To romantyczne, a zarazem tragiczne przedstawienie ukazuje Ofelię jako postać niemal eteryczną, co kontrastuje z brutalnością jej losu.
Ofelia pochodzi z rodziny dworskiej – jest córką Poloniusza, doradcy króla Danii, oraz siostrą Laertesa. Jej ojciec to człowiek pełen ambicji, który postrzega córkę głównie jako narzędzie do realizacji własnych celów politycznych. Poloniusz wielokrotnie nakazuje Ofelii podporządkować się dworskiej etykiecie, czego wyrazem jest jego stanowczy zakaz kontynuowania relacji z Hamletem. Laertes, starszy brat Ofelii, również stara się kontrolować siostrę, ostrzegając ją przed zaangażowaniem w miłość do Hamleta. Obaj mężczyźni nie dają jej przestrzeni do podejmowania własnych decyzji, co czyni Ofelię postacią rozdartą między uczuciem romantycznym a powinnością rodzinną.
Ofelia jest postacią subtelną, wrażliwą, a jej szczera miłość do Hamleta kontrastuje z otoczeniem. Uległa wobec ojca i brata, podporządkowuje się ich oczekiwaniom, mimo że prowadzi to do konfliktu z własnymi uczuciami. Gdy Laertes przestrzega ją przed uczuciem do księcia, sugerując, że Hamlet może ją zwieść, Ofelia posłusznie odpowiada: „Będę pamiętać, co mówisz, mój bracie”.
Mimo to, jej oddanie Hamletowi jest autentyczne, a w odpowiedzi na polecenie ojca, by zerwała kontakt z ukochanym, nie kryje ona rozterki. W pierwszych aktach widzimy ją jako osobę skromną i cichą, która stara się postępować zgodnie z normami dworskimi. Jej dialogi z Hamletem, choć przepełnione uczuciem, są również świadectwem jej bezradności wobec władzy, jaką mężczyźni mają nad jej życiem. Nic od niej nie zależy, nie ma innego wyjścia niż zaakceptować władzę rodziny i zachowanie Hamleta. W scenie, w której Hamlet ją odrzuca, Ofelia wyraża swoje cierpienie na głos.
Pod wpływem narastającej presji ze strony rodziny oraz odrzucenia przez Hamleta, Ofelia stopniowo traci stabilność emocjonalną. Jej rozmowy stają się bełkotliwe, a działania – niezrozumiałe, jak rozdawanie kwiatów w scenie obłędu. Każdy z rozdanych kwiatów ma symboliczne znaczenie: np. rozmaryn oznacza pamięć, fiołki – wierność, a ruta – żal. Te gesty wskazują na jej próby wyrażenia uczuć i emocji, których nie potrafi już wypowiedzieć słowami. W jej słowach słychać zarówno smutek, jak i nutę szaleństwa: „Oto rozmaryn, na pamiątkę; proszę cię, kochaj, pamiętaj. A tu bratki – na myśli!”.
Najbardziej dramatycznym momentem w jej życiu jest scena jej śmierci Gertruda opisuje to zdarzenie w sposób niemal baśniowy, podkreślając niewinność Ofelii i jej oderwanie od brutalnej rzeczywistości:
„Korony wiła z jaskrów, pokrzyw, stokrotek
I długich kwiatów, które pobożne dziewczęta
Nazwą czystkami, ale pasterze
Wulgarniej je nazywają…”.
Ofelia, wplatając kwiaty w wianek, wpada do wody, a jej bierne unoszenie się na wodzie odzwierciedla ostateczne poddanie się losowi. To tragiczne zakończenie jej życia uwypukla jej niewinność i bezsilność wobec świata, który ją otaczał. Ofelia jest więc postacią złożoną z kontrastów – z jednej strony niewinna i łagodna, z drugiej zaś uwięziona w brutalnym świecie intryg i manipulacji. Jej tragiczny los jest przestrogą przed niszczącym wpływem presji społecznej i rodzinnej, która nie pozwala dokonywać własnych wyborów.
Aktualizacja: 2025-02-18 13:11:00.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.