Emilia Kiereś to córka Małgorzaty Musierowicz i bratanica Stanisława Barańczaka, ale także pisarka, tłumaczka i ilustratorka. Spod jej pióra wyszła między innymi alegoryczna powieść zatytułowana „Rzeka”. Opowiada ona o losach Kiliana, chłopca, który wyrusza w świat w świat, by odnaleźć swojego ojca, który nie powrócił z wojny. To dla Kiliana formacyjna wyprawa, w trakcie której zmienia się on wewnętrznie i przezwyciężą rozmaite trudności. Kilian to zatem bohater dynamiczny, który zmienia się w trakcie opowieści i dojrzewa na oczach czytelnika.
Początkowo odbiorca poznaje Kiliana jako chłopca mieszkającego ze swoją matką i czekającego na powrót ojca z wojny. Z czasem bohater jednak dochodzi do wniosku, że musi zdobyć Najwyższy Szczyt i sam odnaleźć zaginionego rodzica. Przed wyprawą otrzymuje od matki specjalną, haftowaną koszulę. Wówczas jeszcze Kilian jest bardzo naiwny i nie ma pojęcia, jak wygląda świat poza jego domem rodzinnym. W trakcie podróży chłopak zaprzyjaźnia się z sokołem, ale mimo ostrzeżeń ptaka łatwowierność Kiliana sprawia, że Ursyn szybko i prosto oszukuje go. Bandyta Sambor podszywa się pod jego ojca, którego Kilian praktycznie nie pamięta, nie korzysta też z informacji, że miał być do niego bardzo podobny. Naiwność Kiliana zostaje wykorzystana, a chłopak nieświadomie atakuje własnego ojca, czego bardzo się wstydzi po odkryciu prawdy. Z czasem jednak mądrzeje i dojrzewa, zatem zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, co uczynił i jak łatwo wierzył innym. Kilian nie napotykał wcześniej na swojej drodze osób, które źle mu życzyły lub chciały go wykorzystać. Wręcz przeciwnie, zaprzyjaźniał się z dobrymi ludźmi, takimi jak Łucja czy pasterz. Nie był zatem przygotowany na to, że ktoś tak może go potraktować. Wyprawa pozwoliła mu zatem zrozumieć, jak działa świat i uwrażliwiła go na ewentualne niebezpieczeństwa z tym związane. Kilian zatem dorósł i pojął, że może na swojej drodze spotkać zarówno dobrych ludzi, jak i tych niegodziwych.
Czyny Kiliana doprowadziły do tego, że przestał czuć się godny koszuli od swojej matki, a także całej swojej rodziny. Dopiero wybaczenie ojca pozwoliło mu spojrzeć na to inaczej. To właśnie Gedeon uświadomił mu też, że Kilian dojrzał do tego, by nosić przeznaczoną mu koszulę. Ojciec odgrywał zatem znaczną rolę w wewnętrznej transformacji swojego syna i stanowił też dla niego prawdziwy przykład. Relacja z ojcem ma też ogromny wpływ na samoocenę chłopca i to, w jaki sposób czuje się on sam ze sobą.
Kilian to zatem chłopak odważny i zdecydowany, próbujący osiągać zamierzone cele. Jego początkowa naiwność z czasem zmienia się w zrozumienie i wstyd za błędy. Wybaczenie ojca pozwala mu jednak zmienić to w pewność siebie. Dojrzewanie Kiliana wiąże się też z jego zrozumieniem, jak ważna w jego życiu jest Łucja. Kilian pamięta o niej, jest czuły i troskliwy. Kiedy u niej mieszka, pomaga w gospodarstwie w zamian za nocleg, jest zatem pracowity. Mimo iż popełnia błędy, ma dobre serce i chce ostrzec wieśniaków przed zagrożeniem ze strony Sambora. Mężnie staje też z nim do walki, pomaga ukrócić najazdy bandytów na wioski.
Kilian to zatem bohater dynamiczny, zmieniający się, ukazujący swoją historią trudy dojrzewania. Czytelnik może obserwować przemiany, jakie zachodzą w jego wnętrzu. Chłopak nie poddaje się bezmyślnie kolejnym wydarzeniom, a zamiast tego odważnie bierze los we własne ręce, nawet jeśli oznacza to opuszczenie bezpiecznej przystani domu rodzinnego.
Aktualizacja: 2025-02-14 16:42:33.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.