„Magiczne drzewo. Czerwone krzesło” to powieść dla dzieci i młodzieży autorstwa Andrzeja Maleszki. Opowiada ona historię trójki rodzeństwa, które znajduje magiczne krzesło spełniające życzenia tej osoby, która na nim siedzi. W wyniku niefortunnego przypadku ciotka dzieci wysyła ich rodziców w rejs dookoła świata. Jednym z głównych bohaterów, który próbuje sprowadzić rodziców do domu, jest najmłodszy z trójki rodzeństwa, czyli Kuki.
Kuki to zaledwie dziesięcioletni chłopiec, młodszy od Tosi i Filipa. Z tego powodu rodzina nie traktuje go bardzo poważnie, wciąż widząc w nim małe dziecko. Kuki jednak wiele już dostrzega i rozumie, dlatego takie infantylne traktowanie go przez rodziców i rodzeństwo jest dla niego często powodem frustracji. To właśnie Kukiego czytelnik poznaje jako pierwszego. Dzieje się to w noc, kiedy bohater budzi się w czasie burzy i odkrywa, że jego rodzina gdzieś zniknęła. Zachowuje się wtedy bardzo odważnie, biorąc do ręki flet, by przygotować się na ewentualną walkę z napastnikiem, który mógł wtargnąć do domu. Okazało się jednak, że wszyscy poszli zająć się rozbitym oknem na strychu, zostawiając chłopca samego, ponieważ uznali, że nie przyda im się w czasie naprawiania szyby. Jako ostatni dowiedział się też o tym, że orkiestrę jego rodziców rozwiązano, przez co stracili oni pracę i znaleźli się w trudnym położeniu.
To właśnie Kuki znalazł magiczne, czerwone krzesło i postanowił zabrać je do domu, mimo sprzeciwu swojego rodzeństwa. On też odkrył jego niezwykłe właściwości i starannie sprawdził, jakie możliwości daje rodzeństwu mebel. Kuki nie przepadał też za ciotką i jednym z jego pierwszych, jeszcze nieświadomych życzeń było zanieczyszczenie jej samochodu przez gołębie. Miał też plan, by zmienić ją w karalucha lub inne zwierzę, by nie przeszkadzała ona rodzeństwu w poszukiwaniach rodziców wypływających w całoroczny rejs.
Kuki często odczuwa strach, ale mimo to stara się zachowywać dzielnie i mężnie w trakcie podróży w poszukiwaniu rodziców. Jednak czasami ulega też dziecięcym zachciankom, takim jak ta w parku rozrywki. Miał pilnować krzesła, a zamiast tego ukrył je i ruszył do zabawy, co przysporzyło potem rodzeństwu kłopotów. Mimo to Kuki wiele razy jest bardzo dzielny, co zasługuje na pochwałę, ponieważ ma on zaledwie dziesięć lat. Doskonale jednak radzi sobie z krzesłem i określa, w jaki sposób ono działa, dzięki czemu rodzeństwo może je z powodzeniem wykorzystać do działania.
Kuki jest głównym bohaterem i często to jemu towarzyszy czytelnik, obserwując, jak chłopiec pokonuje swoje lęki i wraz z rodzeństwem wyrusza w pełną niebezpieczeństw podróż. Nieustannie dąży on też do tego, by nie widziano w nim małego dziecka i chce też wreszcie stać się bardziej samodzielny. Pragnie, by traktowano go tak, jak jego starsze rodzeństwo.
Aktualizacja: 2024-10-01 20:30:59.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.