Powieść „Władca much” to utwór dystopijny. Autor wchodzi w polemikę z postrzeganiem natury człowieka jako dobrej. Historia uwięzionych na wyspie dzieci pokazuje, że cywilizacja trzyma w ryzach pierwotne barbarzyństwo ludzkości.
Powieść Goldinga kwestionuje mit „szlachetnego dzikusa”, który zakłada, że pierwotny człowiek żył w większej harmonii i szczęściu niż człowiek cywilizowany. Według tej idei, tworzenie struktur społecznych i zasad współżycia miało prowadzić do chciwości, wyzysku i agresji. Największym propagatorem tego mitu był Jean-Jacques Rousseau.
Golding prezentuje jednak odmienny pogląd. Przedstawia grupę dzieci, „nieskażonych” cywilizacją, umieszczając je w idealnych warunkach wyspy. Wyspa, symbolizująca biblijny Eden, a dzieci — pierwotny stan człowieka w raju, obalają tezę Rousseau. Mimo braku wpływu cywilizacji, dzieci nie są „niewinne”. Strach i agresja zaczynają dominować ich zachowania. W grupie Jacka panuje kult siły, gdzie słabsi i nieprzydatni są wykluczani. Myśliwi coraz bardziej dziczeją, a zło, które w nich narasta, uosabia potwór. Imię tego potwora, „Władca much” nawiązuje do hebrajskiego imienia diabła — Belzebuba.
Ralph jest przeciwieństwem brutalności myśliwych. Próbuje wprowadzić zasady, których symbolem jest koncha, wielka muszla. Jej dźwięk gromadzi chłopców, tworząc wspólnotę, a zasada, że mówić może tylko ten, kto trzyma konchę, przynosi porządek. W tej grupie nawet pozornie nieprzydatni odnajdują swoje miejsce. Prosiaczek, choć słaby fizycznie, odgrywa ważną rolę dzięki swojemu rozsądkowi, co można interpretować jako symbol rozumu w społeczeństwie. Jego okulary, symbolizujące wiedzę, umożliwiają rozpalenie ognia. Pokazuje to, że inteligencja i rozsądek mogą przynosić korzyści całej grupie, nawet jeśli pochodzą od najsłabszego jej członka. Jednak śmierć Prosiaczka ukazuje, że intelekt nie ma szans w starciu z brutalną siłą. Dopóki zasady Ralpha są przestrzegane, chłopcy nie poddają się prymitywnym instynktom, a rozsądek Prosiaczka pozostaje dla nich cenny.
Powieść również ukazuje mechanizmy władzy i psychologię grupy. Ralph odznacza się cechami dobrego, demokratycznego przywódcy, podczas gdy Jack symbolizuje tyrana. Jack dąży do narzucenia swojej woli innym nie dla ich dobra, lecz z potrzeby dominacji i indywidualizmu. Manipuluje strachem przed „zwierzem”, odwołując się do pierwotnych instynktów i agresji, tworząc grupę, w której jednostki przestają myśleć samodzielnie i racjonalnie. Chłopcy poddają się psychologii tłumu, stając się agresywną, zdziczałą masą pod wodzą Jacka. Skojarzenia z wielkimi reżimami totalitarnymi XX wieku są tu uzasadnione. Golding ostatecznie uznaje cywilizację za barierę przeciwko wrodzonemu barbarzyństwu człowieka.
Aktualizacja: 2024-08-21 13:00:47.
Staramy się by nasze opracowania były wolne od błędów, te jednak się zdarzają. Jeśli widzisz błąd w tekście, zgłoś go nam wraz z linkiem lub wyślij maila: [email protected]. Bardzo dziękujemy.